Ανοίγουν τα κομμωτήρια και όχι τα σχολεία: Το σχόλιο εκπαιδευτικού. Σύμφωνα με τις τελευταίες ειδήσεις, ανοίγουν τα κομμωτήρια και οι αρχαιολογικοί χώροι ενώ τα σχολεία θα παραμείνουν κλειστά.
Φαίνεται πως αυτό το μέτρο προβλημάτισε γονείς και εκπαιδευτικούς που βλέπουν τα παιδιά τους να βασανίζονται να συγκεντρωθούν μέσω της τηλεκπαίδευσης.
Βλέπουν τα παιδιά τους να σπαταλούν πολλές ώρες μπροστά από μία οθόνη και κλεισμένα στο σπίτι, κάτι που δεν είναι φυσιολογικό ούτε για την υγεία ούτε για την ψυχολογία τους. Σίγουρα το άνοιγμα των κομμωτηρίων και των αρχαιολογικών χώρων, θα δώσει μία ανάσα σε αυτές τις επιχειρήσεις. Όμως με τα παιδιά μας τι θα γίνει;
Δείτε ακόμα Η παράνοια της τηλεκπαίδευσης μέσα από τα μάτια εκπαιδευτικού
Για πόσο καιρό ακόμη θα μένουν κλεισμένα στο σπίτι και θα παρακολουθούν το μάθημα μπροστά από μία οθόνη; Για πόσο καιρό ακόμη θα χαλούν τα μάτια τους και θα πέφτει η ψυχολογία τους, επειδή τους λείπει το παιχνίδι, οι φίλοι τους, οι δάσκαλοί τους;
Αυτοί οι προβληματισμοί φαίνεται πως δεν βασανίζουν μόνο το μυαλό των γονιών, αλλά και των εκπαιδευτικών. Συγκεκριμένα ο αγαπημένος μας δάσκαλος, Μάριος Μαζάρης, φαίνεται πως μέσα από την σελίδα του στο Facebook μοιράστηκε τις σκέψεις του σχετικά με αυτή την απόφαση.
Οι γονείς ταυτίστηκαν με το κείμενό του και το συγκεκριμένο κείμενο, πήρε πολλές κοινοποιήσεις. Αποφασίσαμε λοιπόν να το μοιραστούμε και μαζί σας. Διαβάστε παρακάτω:
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΕΝ ΚΟΥΡΕΥΕΙ :
-γιατί στο σπίτι τα μαλλιά μας πια δεν μακραίνουν, δεν τα βλέπει ήλιος, δεν τα βλέπει φως, δε θέλουν περιποίηση 💇♂️
-γιατί όσο κι αν πρόσεχα τα κεφάλια των παιδιών, όσο κι αν μιλούσα για τις ψείρες, τις φαγούρες, τα μήκη των μαλλιών τους, δεν πήρα ποτέ χαρτί εξασκήσεως επαγγέλματος για κομμωτής,
-γιατί όσες φορές κι αν χάιδεψα κεφάλι παιδιού, να το παρηγορήσω, να το ηρεμήσω, να το κάνω να χαρεί για κάτι άσχημο που του συνέβη , ένα κλάμα, ένα κτύπημα, μια γρατζουνιά, ποτέ δε ζήτησα απόδειξη παροχής υπηρεσιών ❤️,
-γιατί δε χρειάζεται πια τα παιδιά να πάνε σχολείο, περνούν τόσο καλά καθισμένα 4 και 5 ώρες σε καρέκλα, που η καρέκλα του κομμωτηρίου ίσως να μην τους κάνει τόση εντύπωση 🪑,
-γιατί όπως είπε ένα κòρίτσι μου «Μου κουρεύει η μαμά τα μαλλιά, δε θα ξαναπάω σε μαγαζί να τα κουρέψω» ,
-γιατί ένα αγòρι με ρώτησε αν θα επιστρέψουμε ποτέ ξανά στο σχολείο, γιατί συνήθισε να τα λέμε έτσι, μέσα απ’ το γυαλί, μέσα από το περίπου ,
-γιατί τα δικά μας ψαλίδια τα έχουμε για να κόβουμε χαρτιά, χαρτόνια, να κάνουμε κατασκευές, να κάνουμε παιχνίδια και δε μάθαμε ακόμα πώς κουρεύεται κανείς ✂️ ,
-γιατί αν κούρευε θα ήταν από αύριο ανοικτό, θα έβαζα κι εγώ την ποδιά μου, τα σύνεργά μου και θα προσπαθούσα να ομορφύνω το κεφάλι των παιδιών, το πώς μοιάζουν κι όχι το πώς είναι, το πώς φαίνονται κι όχι το πώς νιώθουν, πώς σκέφτονται και αν μαθαίνουν,
-γιατί αν κούρευε δε θα είχαμε χέρια να γράψουμε, να παίξουμε, να αγγίξουμε ο ένας τον άλλον, δε θα είχαμε χέρια καθαρά μετά από το παιχνίδι, και θα σχολάγαμε με τόσο απεριποίητη την τρίχα μας ⚽️,
-γιατί δεν έμενε χρόνος, όλη μας η μέρα ίσα που έφτανε να πλένουμε τα χέρια μας πριν και μετά το διάλειμμα, πριν και μετά το φαΐ, πριν και μετά πιάσουμε μαρκαδόρο ή κιμωλία, να μετράμε τις αποστάσεις, να φοράμε τις μάσκες και να τις ξαναφοράμε όταν έπεφταν , και πάλι και πάλι 👫,
-γι’ αυτό μένουμε σπίτι ζωντανοί και όχι τόσο ζωντανοί, σε live streaming και σε live screaming, δημιουργικοί και τόσο παγωμένοι, μαζί και τόσο χώρια, τόσο ψυχή όσο και πίξελ, σώμα όσο και γράφημα 📝,
-γιατί το να παραμείνουν κλειστά τα σχολεία δεν είναι μόνο μια πολιτική απόφαση, είναι και μια παραδοχή ότι η εκπαίδευση δεν είναι προτεραιότητα και μια λανθασμένη αντίληψη ότι σχολείο είναι μόνο η φωτοτυπία που μπορεί να γίνει κι από το σπίτι και όχι η κοινωνικοποίηση των παιδιών, η αλληλεπίδραση και η χαρά τους, που τόσο πολύ απουσιάζουν από τις ειδήσεις και τις κυβερνητικές δηλώσεις ,
-γιατί δεν υπάρχει πια τίποτα να κουρέψει , κέφι, υπομονή, προσπάθεια, όνειρα, είναι όλα κουρεμένα και την ίδια στιγμή ξέρω ότι θα γεννηθούν απ’ την αρχή όταν βρεθούμε από κοντά, τώρα που να συναντηθούμε, και όχι να απομακρυνθούμε , είναι για το καλό μας💙,
-ίσως γι’ αυτό παραμένει κλειστό. Ακόμα κι αν το κλείσιμο των σχολείων δε βοήθησε σε τίποτα, το αντίθετο, επιδείνωσε την ψυχολογία των μικρών αυτών πολιτών, που δεν έχουν φωνή να φωνάξουν, που δεν έχουν πολιτική χροιά και ψήφο για να τους πάρουν στα σοβαρά και που το κράτος δείχνει ότι δεν αποτελούν προτεραιότητα.
Άλλος ένας μήνας τηλεκπαίδευσης που τελειώνει , ο 4ος από τους 7 της φετινής χρονιάς που περάσαμε χωριστά, παιδιά και δάσκαλοι, γονείς και τα νεύρα όλων έχουν δοκιμαστεί.
Πιεσμένοι, κουρασμένοι, εξαντλημένοι, με ένα πελώριο ΩΣ ΠΟΤΕ πάνω από τα κεφάλια μας, ως πότε θα είναι τα σχολεία κλειστά, τα παιδιά κλεισμένα σε τέσσερις τοίχους και όλους έξω στους δρόμους να απολαμβάνουν τα ψώνια, τον καφέ και τον ουρανό 🌈
Μάριος Μάζαρης
*Την περασμένη εβδομάδα είδα τους μαθητές μου από κοντά. Τα ίδια παιδιά που στην κάμερα μου γελάνε, παίζουμε και διασκεδάζουμε, από κοντά ντρέπονται να σε κοιτάξουν πια στα μάτια.
Το μεγαλύτερο κακό που κάνει η καραντίνα στις ηλικίες αυτές είναι η αίσθηση ότι κανονικό είναι το να μη βλεπόμαστε από κοντά. Το ψηφιακό είναι η νέα κανονικότητα. Κι άσε τις ζωές να χτενίζονται. Ανοίξτε τα σχολεία ΤΩΡΑ.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
Photo cover via: efsyn.gr
Διαβάστε όλα τα άρθρα για το σχολείο στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
