Ποτε χρειαζετε πραγματικα να φωναξουμε τον παιδιατρο

Η γνώση η εμπειρία και το ένστικτο σας είναι οι καλύτεροι σύμβουλοι για το μεγάλωμα του παιδιού σας και ο παιδίατρος θα σταθεί δίπλα σας με τον επιστημονικό του ρόλο.

Πολλές μητέρες δε θέλουν να ενοχλούν τον παιδίατρο με το παραμικρό.  Άλλες πάλι υποτιμούν την κρίση τους και αφήνουν την αγωνία και τον πανικό να τις κυριεύσει κάνοντας κατάχρηση σε επισκέψεις, τηλεφωνήματα, ερωτήσεις και διαβεβαιώσεις.  Για μια νέα γυναίκα που γίνεται μητέρα για πρώτη φορά, το άγχος και οι αμφιβολίες είναι φυσικό να την απασχολούν έντονα.  Δεν έχει προηγούμενη εμπειρία, δεν μπορεί να ξέρει ποιο είναι το παραμικρό και ποιο όχι, δεν έχει εξοικειωθεί με τα συμπτώματα και τις συνήθειες του παιδιού της.  Ειδικότερα, επειδή τον πρώτο καιρό τα θέματα υγείας του βρέφους είναι πολύ ιδιαίτερα, καλό είναι να συμβουλεύεστε το γιατρό σας όσο συχνά το έχετε ανάγκη και νιώθετε πως πρέπει.  Μη διστάζετε και μη νιώθετε άσχημα.  Άλλωστε, οι παιδίατροι κατανοούν τις ανησυχίες μιας νέας μητέρας και από μόνοι τους εκπαιδεύουν και κατευθύνουν τις μητέρες.

Οι ιατρικές παρακολουθήσεις τον πρώτο καιρό πρέπει να γίνονται σε μηνιαία βάση και να τηρείται ένα σχολαστικό αρχείο επισκέψεων, παρατηρήσεων, μετρήσεων και σιγά σιγά εμβολιασμών.  Κρατάτε το βιβλιάριο υγείας του παιδιού σε καλή κατάσταση και πάντα στο ίδιο μέρος, για να το βρίσκετε εύκολα όταν θα το χρειάζεστε, και γράψτε το τηλέφωνο του γιατρού σας σε εμφανές σημείο, ενώ μπορείτε να το περάσετε και στην μνήμη του τηλεφώνου σας.  Αν και συνήθως οι γιατροί κάνουν κατ’ οίκον επισκέψεις τους πρώτους μήνες, θα ήταν προτιμότερο το ιατρείο να είναι αρκετά κοντά στο σπίτι σας.  Η πρόσβασή σας θα γίνεται πάντα πιο εύκολα κι εσείς θα νιώθετε πιο ασφαλής.

Εκτός από την πλήρη επιστημονική κατάρτιση, που είναι αυτονόητη, ο γιατρός που θα επιλέξετε πρέπει να σας εμπνέει εμπιστοσύνη. Η μεταξύ σας σχέση πρέπει να είναι γόνιμη και ευχάριστη, να τον νιώθετε δικό σας άνθρωπο, να μη διστάζετε να συζητάτε μαζί του και να ζητάτε τη γνώμη του. Πολύ σημαντικός είναι επίσης κατ’ αρχή για ψυχολογικούς λόγος ο τρόπος που πλησιάζει το μωρό σας.  Μην ξεχνάτε πως μόνο η μεταξύ σας συνεργασία θα έχει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για τη σωστή παρακολούθηση του βρέφους. Εάν δείτε πως ο γιατρός δε λαμβάνει υπόψη τη γνώμη σας ή τις ανησυχίες σας και δε σας ρωτάει πράγματα που νομίζετε πως θα έπρεπε, συζητήστε το ευθέως μαζί του.  Μονάχα με το διάλογο θα διαφωτιστείτε καλύτερα και ίσως δείτε και πλευρές που δε γνωρίζατε πως υπήρχαν.

Εάν κάτι τραβήξει την προσοχή σας και σας ανησυχήσει, μην το αγνοήσετε. Παρατηρήστε καλύτερα και ψάξτε για σημάδια ή συμπτώματα που μπορεί κάτι να σημαίνουν. Μια τηλεφωνική επικοινωνία με το γιατρό μπορεί να σας καθοδηγήσει καλύτερα. Δεν είναι λίγες οι φορές που μια ασθένεια ξεκινάει με συμπτώματα όπως η αδιαθεσία, η αδικαιολόγητη γκρίνια ή ακόμα και η υπερδιέγερση.  Γενικά όταν το μωρό σας εμφανίζεισυμπεριφορά που σας ξενίζει, πρέπει να δείχνετε τη δέουσα προσοχή.  Μπορεί να είναι αναπόφευκτο να αρρωστήσει το  μωρό σας ή να κολλήσει κάποιες παιδικές αρρώστιες για παράδειγμα αλλά είναι πολύ σημαντικό να γίνει μια έγκαιρη διάγνωση, που θα το προστατεύσει καλύτερα.

Κάποια συμπτώματα θεωρούνται κλασικά μπορείτε να τα διαπιστώσετε σχετικά εύκολα και συνήθως προμηνύουν μια επερχόμενη αρρώστια ή αδιαθεσία. Ελέγξτε κατ’ αρχήν, αν η θερμοκρασία του παιδιού έχει ξεπεράσει τους 38°C και αν παράλληλα το μωρό δείχνει να μην είναι καλά. Εάν η εικόνα του μωρού είναι φυσιολογική αλλά η θερμοκρασία του είναι ακόμη πιο υψηλή και μάλιστα συνοδεύεται από σπασμούς ή δυσκαμψία, καλέστε αμέσως το γιατρό.
Άλλα ανησυχητικά σημάδια είναι το συνεχές ανεβοκατέβασμα της θερμοκρασίας, ο πονόλαιμος, η αδυναμία και η ξαφνική ανορεξία. Παρατηρήστε επίσης την αναπνοή του αν είναι δύσκολη και βαριά και αν σε κάθε εισπνοή ο θώρακας του μπαίνει προς τα μέσα.

Μπορεί το μωρό σας να νιώθει κάποιον πόνο κι αυτό θα το δείξει αν κουλουριάζεται απότομα, αν ακουμπάει τα χεράκια του σε κάποιο σημείο, στην κοιλιά του για παράδειγμα κι αν το σύμπτωμα αυτό παρουσιάζει μια περιοδικότητα. Η παρατεταμένη διάρροια επίσης μπορεί να γίνει ιδιαίτερα επικίνδυνη για τα μικρά παιδιά, κυρίως εάν συνοδεύεται και από εμετούς.

Προσέξτε επίσης τη συμπεριφορά του μωρού μετά από κάποιο χτύπημα ή ατύχημα.  Αν ζαλίζεται ή αν θέλει να κοιμάται πρέπει να το εξετάσει γιατρός και φυσικά μη χάνετε στιγμή για την σωστή περιποίηση τραυμάτων που προκλήθηκαν από κάψιμο, δάγκωμα ή κόψιμο.

Κάντε ότι περνά από το χέρι σας για να μη φοβηθεί το μωρό σας το γιατρό. Προσπαθήστε να το κάνετε να τον βλέπει σαν ένα φίλο που γνωρίζει τρόπους για να μην πονάνε και να είναι πάντα καλά τα παιδάκια.  Εάν το μωρό εκδηλώνει δυσφορία κάθε φορά που επισκέπτεστε το γιατρό, προσπαθήστε να βρείτε τι μπορεί να φταίει.  Είναι φορές που η αιτία της δυσφορίας είναι τα γυαλιά του γιατρού, που ενοχλούν το μωρό ή το κρύο στηθοσκόπιο που ακουμπάει το δερματάκι του. Προσπαθήστε να βιώνετε κι εσείς οι ίδιες την επίσκεψη στο γιατρό ως μια απλή, τυπική διαδικασία και μην μεταφέρετε τον όποιο εκνευρισμό σας στο μωρό που μπορεί εύκολα να τη διαισθανθεί. Προσπαθήστε επίσης να είστε ακριβείς στις περιγραφές και στα σχόλιά σας όταν ο γιατρός σας απευθύνει ερωτήσεις.  Μην παραλείψετε καμία λεπτομέρεια από το προσωπικό και οικογενειακό σας Ιατρικό ιστορικό και μη φορτίζετε τις περιγραφές σας ή τις απορίες σας με συναισθηματικά ή δραματοποιημένα στοιχεία,  που αποπροσανατολίζουν τη σωστή διάγνωση και την επιλογή της καταλληλότερης θεραπείας.
paidiatros.com