Ένα συνηθισμένο φαινόμενο είναι τα παιδιά να ακούνε τον ένα γονιό μόνο. Μερικές φορές ακούνε εκείνον που περνάνε περισσότερο χρόνο μαζί, σε άλλες περιπτώσεις εκείνον που φωνάζει πιο δυνατά. Το να υπακούν εσένα τα παιδιά δεν σημαίνει πως είστε καλύτερος ή χειρότερος γονέας, μπορεί όμως να πρέπει να συζητήσετε με τον σύντροφό σας τις τεχνικές πειθαρχείας που εφαρμόζεται και να εξετάσετε αν πρέπει να κάνετε κάποια αλλαγή στην στρατηγική που ακολουθείτε.
Δείτε ακόμα: Το post της παιδιάτρου για τα οφέλη του θηλασμού που έγινε viral
Είτε το παιδί σας υπακούει εσάς και όχι τον σύντροφό σας, είτε συμβαίνει το αντίθετο, παρακάτω ακολουθούν πέντε πιθανοί λόγοι που μπορεί να υπάρχει αυτή η διαφορά:
1. Η ιδιοσυγκρασία του ενός γονέα ταιριάζει καλύτερα με αυτή του παιδιού.
Η προσαρμογή μεταξύ της ιδιοσυγκρασίας σας και της ιδιοσυγκρασίας του παιδιού σας είναι το κλειδί για την καλή συμπεριφορά. Εάν το παιδί σας είναι σφύζει από ενέργεια και δεν κάθετε στιγμή ήσυχο, είναι πιθανό να ταιριάζει καλύτερα με τον γονέα που τρέχει γύρω γύρω και παλεύει με τον ίδιο, σε σύγκριση με ένα γονέα που προτιμά να παίζει ήσυχα επιτραπέζια παιχνίδια.
Η κατανόηση της αντιστοιχίας της ιδιοσυγκρασίας μεταξύ γονέα και παιδιού μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε καλύτερα τη συμπεριφορά του παιδιού σας. Μόλις εντοπιστούν οι τομείς που είστε αταίριαστοι, μπορείτε να βρείτε στρατηγικές για να ξεπεράσετε τα εμπόδια αυτά. Αυτό θα αποτελέσει και ένα μεγάλο βήμα στην υπακοή του παιδιού και στους δύο γονείς.
Δείτε ακόμα: Έκκληση μαμάς: «Μην αφήνετε τα άρρωστα παιδιά να έρχονται στο σχολείο»
2. Ο ένας γονέας δίνει καλύτερες οδηγίες.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να δώσετε κατευθύνσεις, και μερικοί είναι πολύ πιο αποτελεσματικοί από άλλους. Έτσι, ενώ ο ένας γονέας μπορεί να δώσει σαφείς, άμεσες εντολές, ο άλλος μπορεί να το ζητήσει ευγενικά. Και λέγοντας στο παιδί σας, «Θα μπορούσες να μαζέψεις τα παιχνίδια σου τώρα;» δεν είναι πιθανό να οδηγήσει σε συμμόρφωση.
Κοιτάξτε τους τρόπους που μπορείτε να δώσει κατευθύνσεις και να σας δώστε προσοχή στον τόνο της φωνής σας και την επιλογή των λέξεων.
3. Οι κανόνες είναι διαφορετικοί αναλόγως τον γονέα, καθώς και οι συνέπειες.
Δύο γονείς ποτέ δεν θα έχουν την ίδια ακριβώς ανοχή στην κακή συμπεριφορά και αυτό είναι εντάξει, αλλά είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι οι προσδοκίες σας είναι παρόμοιες.
Εάν οι κανόνες σας είναι τελείως διαφορετικοί, λειτουργείστε με το σύντροφό σας για να δημιουργήσετε ένα σχέδιο πειθαρχία που να συμφωνείτε και οι δύο. Σε αντίθετη περίπτωση, ο πιο επιεικής γονέας μπορεί να κάνει τον άλλο γονέα φαίνεται ως ο κακός, κάτι το οποίο θα επηρεάσει αρνητικά την συμπεριφορά του παιδιού σας.
4. Ο ένας γονέας μιλάει πολύ.
Ο γονέας που μιλά περισσότερο μπορεί πραγματικά να περνάει αδιάφορος στα παιδιά. Ο γονέας που είναι σε θέση να μιλήσει όταν πρόκειται για κάτι σημαντικό μπορεί να τραβήξει την προσοχή του παιδιού και να αποκτήσει τη συμμόρφωση.
Φυσικά, θα πρέπει να περνάτε τον χρόνο σας μιλώντας με το παιδί σας για ότι το απασχολεί αλλά και πράγματα για τα οποία ενδιαφέρεται Αλλά θα πρέπει να αποφύγετε την γκρίνια και τις διαταγές στο παιδί σας.
5. Το παιδί έχει μεγαλύτερο δέσιμο με τον ένα γονέα.
Ο τρόπος που το παιδί σας αισθάνεται για σας παίζει σημαντικό ρόλο στο αν σέβεται τους κανόνες και τα όρια σας. Ακριβώς όπως και οι περισσότεροι ενήλικες είναι πιο πρόθυμοι να εργαστούν για ένα αφεντικό που σέβονται, ένα παιδί θα προσπαθήσει να συμπεριφέρεται καλύτερα στον γονέα που του εμπνέει εμπιστοσύνη και τον σέβεται.
Δεν παίζει πάντα σημασία το πόσο χρόνο περνάτε με το παιδί σας. Αυτό που είναι σημαντικό είναι το κατά πόσο αυτός ο χρόνος είναι ποιοτικός.Έτσι, ένας γονέας που μένει στο σπίτι αλλά δίνει εντολές στο παιδί όλη μέρα περνάει λιγότερο ποιοτικό χρόνο με το παιδί του σε σύγκριση με ένα γονέα που παίζει παιχνίδια με το παιδί του τις βραδινές ώρες.
Πηγή: mommyandthecity
