Έλενα Τριανταφύλλου

Πολλοί γονείς έχουν να διηγηθούν περίεργες ιστορίες με τα παιδιά τους, απ’όταν εκείνα ήταν ακόμη μωρά. Πολλά παιδιά, εκδηλώνουν περίεργες συνήθειες και πολλές από αυτές μάλιστα, προβληματίζουν ιδιαίτερα τους γονείς. Έτσι, πολύ συχνά οι παιδίατροι δέχονται ερωτήσεις από γονείς που αφορούν αυτές τις συμπεριφορές.

Μερικά παιδιά, έχουν μια μανία να πίνουν το νερό της μπανιέρας, άλλα παιδιά ξύνουν τους τοίχους και τρώνε το χρώμα από αυτούς, χώνουν παιχνίδια στο στόμα και στην μύτη τους και πολλές φόρες τρώνε χρώμα ή άλλα αντικείμενα και υλικά που δεν τρώγονται.

Φυσικά αυτές οι περίεργες συμπεριφορές μπορεί να αφορούν κι άλλα πράγματα. Παραδείγματος χάρη δεν είναι λίγα τα παιδιά που συχνά τρέμουν χωρίς λόγο, χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο, θέλουν να κυκλοφορούν χωρίς ρούχα κάθε φορά που κάποιος ξένος έρχεται στο σπίτι ή δαγκώνουν…όποιον βρουν.

Πίσω από αυτές τις συμπεριφορές υπάρχει πάντα μια λογική εξήγηση που φυσικά έχει αποδειχθεί και επιστημονικά. Τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται να ανησυχούμε σχετικά με τα παραπάνω. Μπορεί όμως μια από τις παραπάνω συμπεριφορές, να εκδηλώνουν κάποιο σύνδρομο, που πρέπει να προσέξουμε. Διαβάστε παρακάτω:

Όταν είμαστε σε ξένο σπίτι θέλει να βγάζει διαρκώς τα ρούχα του.

Η συγκεκριμένη συμπεριφορά εκδηλώνεται σε πολλά μικρά παιδιά και δεν είναι κάτι το ανησυχητικό. Το παιδί δεν είναι ακόμη σε θέση να καταλάβει τους κοινωνικούς κανόνες και μπορεί όντως, να μην νιώθει άνετα να κυκλοφορεί για πολύ ώρα με τα ρούχα του.

Αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να του δώσετε περισσότερες πρωτοβουλίες κατά τη διάρκεια του ντυσίματος του. Μπορεί παραδείγματος χάρη, να επιλέξει μόνο του το παντελόνι που θέλει να φορέσει. Επίσης, επιτρέψτε του στο σπίτι να κυκλοφορεί γυμνό αν αυτό επιθυμεί.

Μερικές φορές ξεκινά να τρέμει ανεξέλεγκτα χωρίς αιτία. 

Μετά από έρευνες, το συγκεκριμένο τρέμουλο έχει θεωρηθεί από ειδικούς ως «μια ασυνήθιστη καλοήθη διαταραχή» και αφορά τα βρέφη και τα μικρά παιδιά. Αυτό είναι γενικά αβλαβές και περνάει μόνο του μετά από ένα χρονικό διάστημα.

Αν συνεχιστεί όμως, καλό θα ήταν να μιλήσετε με τον παιδίατρο του, αφού μπορεί να αφορά πρόβλημα στο νευρολογικό του σύστημα. Επίσης, μπορεί το υπερβολικό τρέμουλο να έχει να κάνει με την κακή του ψυχολογία. Αν λοιπόν, ξεκινήσει να το εκδηλώνει ενώ περνάτε προβλήματα μέσα στο σπίτι ή ενώ έχει αλλάξει περιβάλλον πρόσφατα, μιλήστε μαζί του.

Μπορεί να είναι μια αντίδραση για να σας τραβήξει την προσοχή ή μια φυσιολογική αντίδραση του σώματος, έτσι ώστε να δείξει το στρες και την νευρικότητα.  Αν η συζήτηση δεν έχει αποτελέσματα και είστε σίγουροι οτι δεν έχει να κάνει με το νευρολογικό του σύστημα  ή κάτι παρόμοιο, επισκεφθείτε παιδοψυχολόγο.

Δαγκώνει όποιον και ότι βρει! 

Η συγκεκριμένη συμπεριφορά μπορεί να συνδέεται άμεσα με την πόνο και την δυσφορία που νιώθει στα δόντια, όταν αυτά ξεκινήσουν να βγαίνουν. Γι’ αυτό, αγοράστε του παιχνίδια που είναι ειδικά γι’ αυτόν τον λόγο, έτσι ώστε να δαγκώνει αυτά αντί για τον εαυτό του ή εσάς.

Μερικές φορές όμως, μπορεί με αυτόν τον τρόπο να εκδηλώνει νεύρα ή άγχος. Αν είναι μικρό σε ηλικία, κάντε λίγο υπομονή και μαλώστε το για λίγη ώρα. Θα περάσει από μόνο του. Αν είναι σε θέση να καταλάβει, μπορείτε να το στείλετε για λίγη ώρα μόνο του στο δωμάτιό του, αφού πρώτα του έχετε εξηγήσει ότι αν το κάνει θα έχει αυτή τη συνέπεια.

Όταν το στείλετε στο δωμάτιο, θα πρέπει και πάλι να του εξηγήσετε τον λόγο που δέχεται αυτή τη συνέπεια. Να θυμάστε ότι μέχρι την ηλικία των 5 ετών, τα παιδιά έχουν την δυνατότητα να καταλάβουν ότι κάτι είναι λάθος άλλα έχουν μικρή μνήμη. Οπότε, πρέπει να είστε συνεπείς στις συνέπειες που ορίζετε και φυσικά να υπενθυμίζετε το λάθος τους όταν χρειαστεί.

Χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο 

Μερικές φορές το σώμα του παιδιού παράγει αυξημένη ποσότητα ενδορφίνης. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί νιώθει ξαφνικά μια αφάνταστη χαρά που δεν ξέρει ακριβώς πως να την εκδηλώσει. Οι ενδορφίνες επίσης, το κάνουν να μην νιώθει τόσο έντονα τον πόνο. Γι’ αυτούς τους λόγους πολύ συχνά, ένα παιδί μπορεί να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο.

Μπορεί όμως, να είναι νεύρα τα οποία να εκδηλώνει επειδή δεν μπορεί να εκφράσει ένα παράπονο του με λόγια. Αυτές τις αντιδράσεις τις έχουν τα παιδιά που έχουν αργήσει να μιλήσουν λίγο περισσότερο από ότι τα υπόλοιπα συνομήλικα τους κι ενώ είναι σε θέση να συμμετάσχουν σε μια κουβέντα, δεν είναι σε θέση να κάνουν κατανοητά αυτά που έχουν να πουν.

Αν συνεχιστεί, θα πρέπει να ενημερώσετε τον παιδίατρο σας γιατί μπορεί αυτή η συμπεριφορά να είναι σύμπτωμα αυτισμού. Επίσης, μπορεί να συνδέεται με πόνο στο κεφάλι, ο οποίος μπορεί να προέρχεται από το αυτί του.

Πίνει το νερό της μπανιέρας!

Μπορεί να σας φαίνεται λίγο σιχαμερή συνήθεια, όμως είναι ο τρόπος του παιδιού να αντιληφθεί τον κόσμο γύρω του. Η περιέργεια που έχουν τα μικρά παιδιά, τα βοηθούν να κατανοήσουν το περιβάλλον τους. Έτσι, απλά δοκιμάζει το νερό της μπανιέρας επειδή θέλει να δει τι είναι αυτό που το περιβάλλει.

Μερικά παιδικά παιχνίδια μπορούν να του αποσπάσουν την προσοχή. Επίσης, μπορείτε να του δώσετε ένα φλιτζάνι νερό, έτσι ώστε να το βοηθήσετε να καταλάβει τη διαφορά στη γεύση και έτσι, να μην ξανά δοκιμάσει από το νερό της μπανιέρας.

Βάζει στο στόμα, στην μύτη και στα αυτιά αντικείμενα 

Και αυτός είναι ένας τρόπος του παιδιού να καταλάβει τον κόσμο γύρω του αλλά και το σώμα του. Παρατηρεί ότι έχει μερικές…τρύπες, όμως ακόμη δεν ξέρει σε τι χρησιμεύουν ακριβώς. Έτσι, μπορεί να θέλει να βάλει μια σταφίδα στην μύτη κι ένα παιχνίδι στο στόμα. Μπορείτε να το παίρνετε κάθε φορά και με τον καιρό θα σταματήσει να το κάνει από μόνο του.

Τρώει χώμα κι άλλα μη βρώσιμα υλικά 

Πολλά παιδιά τρώνε χώμα ή ασβέστη. Αυτό μπορεί να είναι ένας τρόπος να δοκιμάσουν κάτι καινούριο. Ανακαλύπτουν το περιβάλλον τους, οπότε θέλουν να δουν αν αυτό το καφέ πράγμα τρώγεται ή αν αυτό το λευκό υλικό είναι νόστιμο.

Μερικοί παιδίατροι υποστηρίζουν ότι αν το παιδί τρώει μεγάλες ποσότητες χώματος ή ξύνει τους τοίχους για να καταναλώσει άσβεστη, σημαίνει ότι του λείπουν κάποιες βιταμίνες που ενστικτωδώς προσπαθεί να τις βρει από αλλού. Την ίδια συμπεριφορά εκδηλώνουν και πολλά θηλαστικά ζώα όπως οι γάτες.

Επίσης, ένα σύνδρομο το οποίο ονομάζεται Pica ή αλλοτριοφαγία μπορεί να συνδέεται με μια τέτοια συμπεριφορά. Πρόκειται για μια διατροφική διαταραχή που την εκδηλώνουν παιδιά μεγαλύτερα των 3 ετών. Έτσι και αλλιώς, μέχρι τα 3 τους χρόνια, τα παιδιά μπορεί να τρώνε μη βρώσιμα αντικείμενα ή υλικά από περιέργεια.

Αν ένα παιδί μεγαλύτερο των 3 ετών ξεπεράσει τον 1 μήνα που τρώει διαρκώς μη βρώσιμα υλικά, τότε μπορεί να είναι σύμπτωμα της συγκεκριμένης διατροφικής διαταραχής. Δεν είναι ακόμη γνωστά τα αίτια που οδηγούν στη συγκεκριμένη διατροφική διαταραχή.

Όμως τα παιδιά που έπασχαν από το σύνδρομο Pica είχαν και μερικούς επιπλέον παράγοντες που συνδέθηκε με αυτό το σύνδρομο. Αυτοί οι παράγοντες ήταν η γαστρεντερική δυσφαγία όπου έδειχνε να ανακούφιζαν τα συμπτώματα τα μη βρώσιμα υλικά.

Επίσης, η έλλειψη σιδήρου ή ασβεστίου μπορεί και αυτή να οδηγήσει στο σύνδρομο Pica. Πολύ πιθανό είναι το παιδί να τρώει μη βρώσιμα υλικά επειδή πάσχει από ψυχαναγκασμούς και διαταραχές άγχους ενώ άλλες φορές πιθανόν να υπάρχει νοητική υστέρηση.

© Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την γραπτή άδεια του εκδότη

• μωρο
• παιδική υγεία