Μαθήτρια 'Α Γυμνασίου μιλάει για την κατάχρηση του κινητού από τα παιδιά

29 Ιανουαρίου 2020 | 11:44

Τα τελευταία χρόνια τα κινητά τηλέφωνα έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. Όσο περνούν τα χρόνια, όλο και περισσότερο εξελίσσονται με αποτέλεσμα να μας γίνονται όλο και περισσότερο αναγκαία και χρήσιμα. Τα social media μας έχουν δώσει την ευκαιρία να έρθουμε κοντά με ανθρώπους που υπό άλλες συνθήκες μπορεί να μη γνωρίζαμε ποτέ ή να είχαμε χαθεί οριστικά!

Παρόλα αυτά έχει παρατηρηθεί ότι τα τελευταία χρόνια τα κινητά τηλέφωνα έχουν αποξενώσει τους ανθρώπους. Στις καφετέριες, στο ποτό, στο σινεμά και στις ταβέρνες βλέπουμε ανθρώπους να μιλούν μέσα από τα κινητά τους και όχι να ανοίγουν συζητήσεις με την υπόλοιπη παρέα. Άλλο ένα συχνό φαινόμενο είναι ότι τα σημερινά παιδιά, πριν προλάβουν να επισκεφθούν για πρώτη φορά το νηπιαγωγείο ξέρουν να χειρίζονται άψογα τα κινητά τηλέφωνα. Κάτι που οι ειδικοί παιδαγωγοί έχουν κρίνει με πολύ αρνητικά σχόλια.

Οι έφηβοι είναι και αυτοί μια ομάδα ανθρώπων που έχουν άριστη επαφή με τα κινητά τηλέφωνα. Φαίνεται όμως, πως μιλάμε γι’ αυτούς χωρίς…αυτούς και μια μαθήτρια Α’ Γυμνασίου αποφάσισε να τοποθετηθεί σχετικά με τα κινητά τηλέφωνα, τον τρόπο που έχουν μπει στη ζωή μας κι αν κατά τη γνώμη της είναι σωστό να τα χρησιμοποιούμε τόσο πολύ ή όχι. Το κείμενο της δημοσιεύθηκε στο esos.gr και πιστεύουμε ότι αξίζει να το διαβάσετε.

Τα κινητά αποτελούν από τα κρισιμότερα προβλήματα στην ανθρωπότητα. Πολλές μελέτες αποδεικνύουν πως τα τελευταία χρόνια τα παιδιά έχουν ‘’ξεχάσει’’ την λέξη παιχνίδι. Όλα τα παιδιά από μικρή ηλικία ασχολούνται με τα κινητά και όχι με τα παιχνίδια όπως θα έπρεπε. Εξαρτώνται από αυτά και έτσι για να ξυπνήσουν,να κοιμηθούν,να φάνε και να παίξουν χρησιμοποιούν το κινητό.

Ένα παιδί τριών χρονών ξέρει να χειριστεί άριστα το κινητό χωρίς καμιά δυσκολία. Κατά πάσα πιθανότητα ο γονιός θα επιβραβεύει το παιδί και θα περηφανεύεται πως είναι έξυπνο. Όμως γίνεται το ακριβώς αντίθετο. Το παιδί χάνει την παιδική του ηλικία. Αντί να ασχολείται με παιχνίδια που καλλιεργούν την φαντασία του έχει μπροστά του ένα κινητό που δεν του προσφέρει απολύτως τίποτα. Επίσης μαθαίνει να μην έχει επαφή με την πραγματικότητα,αλλά με τον εικονικό κόσμο. Έτσι συνηθίζει,ενσωματώνεται και συμπεριφέρεται με εξωπραγματική συμπεριφορά.

Κάθε πρόβλημα έχει και την λύση του. Έτσι και αυτό έχει την δικιά του. Αρχικά ο μέσος γονιός δίνει το κινητό του στο παιδί για να το επιβραβεύσει για την καλή του συμπεριφορά ή κάποια του επιτυχία . Αυτό δεν πρέπει να γίνεται διότι το παιδί συνδέει την καλή του πράξη με κάτι που αφενός του αρέσει άλλα αφετέρου το καταστρέφει. Επίσης πρέπει να υπάρχει ενημέρωση όσο στα παιδιά όσο και στους γονείς για το κακό που προκαλεί το κινητό.

Επομένως όλοι οι γονείς θα πρέπει να ασχολούνται με την καθημερινότητα του παιδιού και να μην αδιαφορούν με τι τι ασχολείται και παίζει.

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΣΙΑΚ
ΜΑΘΗΤΡΙΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ