Μαμά, είσαι σίγουρη ότι κάνεις το καλύτερο για μένα;Ενα κειμενο που θα συζητηθει!

 

Το παρακάτω κείμενο είναι από τον  Παναγιώτη Σπυρίδη

Το κείμενο  που ακολουθεί το  έγραψα για να αφυπνίσω, αν τα καταφέρω, κάποιους  που θεωρούν τους Γιατρούς και την Ιατρική, ούτε λίγο ούτε πολύ, “εγκληματική οργάνωση”.

Δεν ελπίζω ότι θα καταφέρω πολλά πράγματα, όμως κάποιος/οι πρέπει να αναλάβουν μια εκστρατεία ενημέρωσης των ανθρώπων που ζουν με αγκυλώσεις σε θέματα υγείας, κυρίως όμως εμφανίζουν μια συμπεριφορά οπαδού, μια συμπεριφορά στρατευμένου, λες και χάνει η ποδοσφαιρική τους ομάδα και τα βάζουν με τους αντιπάλους τους.

Κανένας δεν μπορεί αγαπητοί μου να σας αφαιρέσει το δικαίωμά, να πιστεύετε ότι θέλετε, καθώς και να διαχειρίζεσθε τον εαυτό του όπως  επιθυμείτε, με την προϋπόθεση ότι δεν ενοχλείτε  τους άλλους και κυρίως… δεν ενοχλείσθε από την παρουσία των άλλων, που εκπροσωπούν στην Ελλάδα το 99.3% του πληθυσμού, ποσοστό που θα έπρεπε να το σέβεστε, αντί να το κατηγορείτε.

Για να γίνω πιο σαφής.

Ακόμη και η Συντεταγμένη Πολιτεία αδιαφορεί για την όποια φιλοσοφία σας σχετικά με τη ζωή. Θα μπορούσε κάλλιστα  να αντιγράψει τη νομοθεσία άλλων χωρών και να μην  εγγράψει στο σχολείο τα παιδιά που δεν εμβολιάστηκαν, παρά μόνον αυτά τα παιδιά που δεν εμβολιάστηκαν για ιατρικούς λόγους, ενώ κάποιες χώρες ή Πολιτείες των Η.Π.Α, δέχονται και την άρνηση εμβολιασμού για θρησκευτικούς λόγους. Όμως δεν το κάνει αυτό η Πολιτεία και προσωπικά το επικροτώ, διότι είναι παιδιά και δεν έχουν ευθύνη, παρά το γεγονός ότι τα παιδιά σας αποτελούν κίνδυνο για τα άλλα παιδιά.

Το παιδιά σας όμως προστατεύονται από τον εμβολιασμό των άλλων παιδιών. Είναι το φαινόμενο της ανοσίας της «αγέλης», όπως λέγεται, που δημιουργεί ένα προστατευτικό μανδύα γύρω από τα  παιδιά σας.  Έχετε, συνεπώς, διαφορετική άποψη και παριστάνετε- και εγώ δεν ξέρω τι παριστάνετε-, όλα εκ του ασφαλούς γιατί σας προστατεύουν οι άλλοι.

Δεν χορηγείτε φάρμακα στην οξεία στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα ή στην οξεία μέση πυώδη ωτίτιδα και διακινδυνεύετε την υγεία των παιδιών σας, γιατί τα θεωρείτε νοσήματα άνευ σημασίας, αφού δεν γνωρίζετε τις σοβαρές επιπλοκές τους. Μόλις όμως ακούσετε  κάποιο βαρύγδουπο τίτλο νοσήματος, τρέχετε να βρείτε γιατρό για να σας βοηθήσει.

Ακούτε κοξακι π.χ και ανεβάζετε πυρετό από το φόβο σας, ενώ πρόκειται για μια από τις συχνότερες ιογενείς λοιμώξεις.

Πείτε μου όμως, τι θα πείτε…

Όλα αυτά τα απεύχομαι από την καρδιά μου.

Τι θα απαντήσετε όμως όταν θα σας πει: Μητέρα, γιατί χωρίς την έγκρισή μου με μεγάλωσες και με έκανες να είμαι ένα παιδί διαφορετικό από τα άλλα παιδιά; Γιατί; Και εσύ Πατέρα γιατί δεν με προστάτεψες;

Διαβάστε τώρα με προσοχή και τα παρακάτω.

Τις εικόνες αυτές,  που έχετε στην οθόνη σας, τις έχω στο αρχείο μου από μία παρουσίαση του Διευθυντού του γραφείου Φυματίωσης του Π.Ο.Υ  Arata kochi, στο Παγκόσμιο Συνέδριο κατά της φυματίωσης στην Ταϋλάνδη το Νοέμβριο του 1998, που διοργανώθηκε από την Intern. Union Against Tuberculosis and Lung Diseases (IUATLD).

Ο Dr Kochi, που ήταν επί 10 χρόνια διευθυντής του γραφείου κατά της φυματίωσης, ήταν ο κύριος ομιλητής με  θέμα   “The World Killer”, μεταφρασμένο, «Ο Παγκόσμιος φονιάς» και αναφερόταν φυσικά στη φυματίωση.

Σε μια ιστορική αναδρομή της διαχρονικής προσπάθειας της ανθρωπότητας να αντιμετωπίσει «το θηρίο», όπως το ονόμασε, ξεκίνησε με τον μάγο της φωτογραφίας

που έχοντας ένα ραβδί με ένα πανί στην κορυφή  με μαγικά βότανα, βγαίνει από μία καλύβα όπου  προσπάθησε να σώσει ένα αγόρι από φυματίωση. Φυσικά οι προσπάθειες, παρά το ότι ήταν φιλότιμες, όπως είπε ο ομιλητής, δεν απέδωσαν και ο μικρός ασθενής έχασε τη ζωή του.

Στη συνέχεια επεσήμανε ότι σήμερα οι άνθρωποι δεν πεθαίνουν από φυματίωση, με τα φάρμακα που διαθέτει στο «οπλοστάσιό της» η ανθρωπότητα και με τα νέα φάρμακα που συνεχώς παράγονται, για την αντιμετώπιση των ανθεκτικών μορφών της νόσου.

Κάνω μια παρένθεση.

Στην φωτογραφία φαίνεται ένας δικός μας ασθενής που το δερματικό εξάνθημα δεν είναι βλάβες ανεμευλογιάς, όπως θα νομίζετε, αλλά φυμάτια στο πλαίσιο κεγχροειδούς φυματίωσης και φυματιώδους μηνιγγίτιδας, μιας κατάστασης μάλλον δυσκολότερης από αυτήν που κλήθηκε να θεραπεύσει ο μάγος.

Το βρέφος θεραπεύθηκε και όχι με νευρολογικά υπολείμματα.

Αυτό, το θαύμα θα έλεγα, συντελέσθηκε  από τα αντιφυματικά φάρμακα και την επιστημονική φροντίδα των γιατρών της ορθόδοξης ιατρικής.

Δυστυχώς, συνεχίζω με τον Kochi, τα φάρμακα αυτά δεν φθάνουν σε κάποιες περιοχές του πλανήτη και εκεί   χάνονται ακόμη ανθρώπινες ζωές. Ας βοηθήσουμε , ο καθένας με όσες δυνάμεις διαθέτει, να φθάσουν και εκεί τα φάρμακα.

Θα θέλατε αγαπητοί γονείς,   να γυρίσουμε στην «Ιατρική» φροντίδα  των παιδιών  εκείνης της εποχής, με την τύχη τους στα χέρια των μάγων;

Κανείς, νομίζω, δεν το θέλει αυτό.

Χρησιμοποιείστε για τα παιδιά σας και για εσάς τους ίδιους, όλες τις δυνατότητες που σας προσφέρει σήμερα η Ιατρική.

Μη την απορρίπτετε γιατί θα την βρείτε μπροστά σας, δεν θα την χρησιμοποιήσετε από εγωϊσμό και θα θέσετε σε κίνδυνο τη ζωή σας. Τα γλυφιτζούρια είναι χρήσιμα για αυτούς που είναι υγιείς και όχι για τους ασθενείς.