Μαζί με τις φωτογραφίες από την πρώτη μέρα στο «σχολείο» (επειδή ο βρεφονηπιακός σταθμός δεν είναι σχολείο), αρχίζει και η βροχή των ιώσεων και η αγωνία πολλών από εμάς χτυπάει κόκκινο ειδικά για τα πολύ μικρά παιδιά που ξεκινούν τον σταθμό γύρω στα 2 χρόνια.
«Το ανοσοποιητικό του παιδιού σε αυτή την ηλικία, όπως είναι φυσικό, δεν έχει ωριμάσει ακόμη, με αποτέλεσμα να είναι ευάλωτο στις διάφορες λοιμώξεις, κυρίως ιώσεις, που συχνάζουν στο συγχρωτισμένο και κλειστό λόγω εποχικών συνθηκών, χώρο του σχολείου. Το αποτέλεσμα είναι οι πολύ συχνές λοιμώξεις που αφορούν κυρίως το αναπνευστικό και γαστρεντερικό σύστημα», εξηγεί η παιδίατρος δρ Άννα Παρδάλη, επιμελήτρια στο Νοσοκομείο Ιασώ Παίδων.
Οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι για να μεταφερθούν οι λοιμώδεις παράγοντες που αρρωσταίνουν τους μικρούς μαθητές, αρκεί η επαφή με τα χεριά για μόλις 15 δευτερόλεπτα. «Κακή» είναι και η συνήθεια των παιδιών ηλικίας μικρότερης των 4 ετών, να βάζουν τα χεριά στο στόμα τους συνεχώς, γεγονός που τα κάνει ευάλωτα.
Μοιραία, η συχνότητα των λοιμώξεων είναι τέτοια που, πολλές φορές δίνεται η εντύπωση ότι δεν υπάρχει διάκριση στο που τελειώνει ο κύκλος της μιας ίωσης και που ξεκινάει ο καινούργιος.
«Με δεδομένο ότι ο κύκλος μιας ίωσης του αναπνευστικού διαρκεί ακόμη και έως 2 εβδομάδες -και αυτός θεωρείται φυσιολογικός χρόνος έως την αποδρομή της- είναι πολύ εύκολο να θεωρηθεί ότι το παιδί είναι συνέχεια άρρωστο, μιας και, εν τω μεταξύ, το παιδί έχει κολλήσει μια καινούρια ίωση», σημειώνει η κ. Παρδάλη.
Παρά ταύτα, οι μικροί μαθητές αποδεικνύονται ιδιαίτερα δυνατοί: Οι ειδικοί εξηγούν ότι κάθε φορά που ο οργανισμός εκτίθεται σε ένα λοιμογόνο παράγοντα η φυσιολογική διαδικασία ανταπόκρισης του ανοσοποιητικού, καταλήγει σε παράγωγη αντισωμάτων έναντι του συγκεκριμένου ιού ή μικρόβιου.
Ο οργανισμός «αποθηκεύει» αυτά τα αντισώματα για εβδομάδες, μήνες ή και χρόνια, ενισχύοντας το φυσικό οπλοστάσιο της άμυνάς του.
«Υπάρχουν ιοί όπως π.χ. της ανεμοβλογιάς, που τα αντισώματα της μετά τη νόσηση, διαρκούν και υπάρχουν στον οργανισμό μας για πάντα. Αυτό δεν συμβαίνει δυστυχώς για τις συνήθεις λοιμώξεις, όπου τα αντισώματα διαρκούν λιγότερο, εφοδιάζουν όμως το οπλοστάσιο του οργανισμού ώστε σε μελλοντική του επανέκθεση στο αντίστοιχο ιό ή μικρόβιο, να μη νοσήσει ή να μην νοσήσει βαριά», προσθέτει η κ. Παρδάλη.
Σημειώνεται ωστόσο, ότι ο υπέρμετρος «βομβαρδισμός» του παιδιού μπορεί κάποιες φορές να οδηγήσει στην εξάντληση του. Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορεί να ανταποκριθεί σε έναν καινούργιο λοιμογόνο παράγοντα που θα νικήσει την ήδη εξαντλημένη άμυνα του με συνέπεια να νοσήσει βαριά. Γι’ αυτό και οι επιστήμονες συνιστούν στους γονείς να είναι σε συνεχή επικοινωνία με τον παιδίατρό τους.
Οδηγός επιβίωσης για μικρούς και μεγάλους
Τι πρέπει να κάνετε
_ Να ελέγξετε με τον παιδίατρό σας την καλή κατάσταση της υγείας του παιδιού πριν από την έναρξη του σταθμού και να ολοκληρώσετε όλους τους προβλεπόμενους για την ηλικία του εμβολιασμούς.
_ Να κατανοήσετε το φαινόμενο της συχνής νόσησης σαν απαραίτητη φυσική διαδικασία.
_ Να παρέχετε στα παιδιά καλή διατροφή (φρούτα, λαχανικά, αντιοξειδωτικές ουσίες, ισορροπημένη πρωτεΐνη, γαλακτοκομικά, αρκετά υγρά) που να ενισχύει την άμυνά τους.
_ Να φροντίζετε ώστε το παιδί σας να κοιμάται αρκετά και να ξεκουράζεται.
_ Να κρατάτε απαραιτήτως το παιδί στο σπίτι έως την ανάρρωσή του.
_ Να εκπαιδεύετε το παιδί στις συνήθειες υγιεινής, όπως το πλύσιμο χεριών και το βήξιμο στο πίσω μέρος του αγκώνα.
_ Να ελέγχετε τους κανονισμούς του σχολείου που αφορούν την υγιεινή και τον σωστό αερισμό των χώρων του σχολείου.
Πηγή:31ebdomades.gr
