Τα παιδιά έχουν τις ίδιες συναισθηματικές ανάγκες με τους ενήλικες

Όταν το παιδί δεν απαντά είναι αγενές. Ο γονιός είναι απλά...απασχολημένος!

8 Μαΐου 2020 | 06:23

Μεγαλώνοντας παιδιά, θέλουμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε γι’αυτά. Θέλουμε να του παρέχουμε ένα ασφαλές περιβάλλον, να το διαπαιδαγωγήσουμε σωστά, και να του προσφέρουμε αγάπη και τρυφερότητα. Σίγουρα στο μυαλό μας όλα αυτά μπορεί να φαίνονται ιδανικά, πόσο ιδανικά όμως τα κάνουμε εμείς στην πράξη;

Όσο κι αν αγαπάς τα παιδιά σου, σίγουρα δεν είσαι αλάνθαστος και πολλές φορές πρέπει να δικαιολογείς και να συγχωρείς τον εαυτό σου. Κι αν έχεις διαβάσει μέχρι εδώ και πιστεύεις ότι τίποτα δεν πηγαίνει στραβά με σένα, θα σου πούμε το πιο τυπικό λάθος που κάνουν όλοι οι γονείς.

Θεωρούν ότι το παιδί τους, επειδή είναι ακόμη μικρό έχει διαφορετικές ανάγκες από έναν ενήλικα. Θυμάμαι όταν η μητέρα μου, με είχε πάει πρώτη φορά στον παιδίατρο Ιούνιο μήνα. Η ίδια, φορούσε μια κοντομάνικη ανάλαφρη μπλούζα και έμενα με είχε…φασκιώσει για τα καλά.

Δείτε ακόμη Πως θα διδάξουμε τον αυτοέλεγχο στα παιδιά

Η παιδίατρος βλέποντας αυτό το θέαμα ξεκίνησε να την επιπλήττει λέγοντας της ότι δεν γίνεται με 39 βαθμούς Κελσίου, εγώ να είμαι φασκιωμένη κι εκείνη ανάλαφρη. Η μητέρα μου, δεν το έκανε επειδή ήθελε να πάθω θερμοπληξία φυσικά. Το έκανε, επειδή πίστευε ότι εγώ λόγω ηλικίας…θα κρύωνα ενώ αυτή όχι.

Παρομοίως λοιπόν, πολλοί γονείς θεωρούν ότι τόσο στην ενδυμασία όσο και στις συναισθηματικές ανάγκες, ένα παιδί διαφέρει από έναν ενήλικα. Αυτό όμως, δεν είναι σωστό. Το παιδί ζητάει σχεδόν τα ίδια πράγματα με έναν ενήλικα απλά τα ζητάει με διαφορετικό τρόπο.

Όπως ένας ενήλικας έχει ανάγκη να του απαντούν όταν μιλάει και να μετράει η γνώμη του μέσα στην οικογένεια, έτσι το έχει ανάγκη κι ένα παιδί. Όπως ένας ενήλικας έχει ανάγκη τα χάδια και τις αγκαλιές, έτσι τις έχει ανάγκη κι ένα παιδί.

Όπως ένας ενήλικας μερικές φορές ξυπνάει κακοδιάθετος και δεν έχει όρεξη για πολλές συζητήσεις, έτσι ακριβώς ξυπνάει κι ένα παιδί και πρέπει να δείξουμε την ίδια κατανόηση. Τέλος, όπως ένας ενήλικας πολλές φορές δεν έχει όρεξη να φάει έτσι δεν έχει όρεξη κι ένα παιδί.

Παρόλα αυτά σαν γονείς, πολλές φορές απαιτούμε από τα παιδιά μας πράγματα γιατί θεωρούμε ότι είναι υποχρέωση τους να το κάνουν. Απαιτούμε να έχουν πάντα καλή διάθεση και να έχουν πάντα όρεξη να αγκαλιάσουν την γιαγιά και τη θεία τους.

Δείτε ακόμη 7 λάθη γονιών που προκαλούν ψυχολογικά τραύματα στα παιδιά

Απαιτούμε να τρώνε πάντα όλο το φαγητό τους ή να τους αρέσουν όλα τα φαγητά, ξεχνώντας ότι μπορεί να είναι μικρό όμως συνεχίζει να έχει προσωπικό γούστο! Μπορεί πολλές φορές να έχουμε αγνοήσει το παιδί μας σε μια του ερώτηση επειδή δουλεύαμε, όμως από αυτό απαιτούμε να έχει πάντα την αμέριστη προσοχή του σε εμάς.

Μικρά καθημερινά λάθη που τα έκαναν και οι δικοί μας γονείς σε εμάς. Σίγουρα θα τα ξανά κάνουμε όπως θα τα κάνει και το παιδί μας μεγαλώνοντας σε εμάς ή τα παιδιά του. Παρόλα αυτά δεν είναι κακό να κάνουμε την αυτοκριτική μας, να βελτιωνόμαστε διαρκώς και να ζητάμε συγγνώμη.

Όλα αυτά που ειπώθηκαν στο συγκεκριμένο άρθρο, ειπώθηκαν διότι πήραμε έμπνευση από μια δημοσίευση μέσα από την προσωπική σελίδα της Χριστίνας Γκίκα η οποία είναι σύμβουλος γονέων! Η δημοσίευση έλεγε τα παρακάτω:

“Όταν ένα παιδί απαιτεί, το λέμε κακομαθημένο.
Όταν ένας γονέας απαιτεί, τον λέμε σταθερό.

Όταν ένα παιδί φωνάζει και ουρλιάζει, λέμε ότι είναι εκτός ελέγχου.
Όταν ένας γονέας φωνάζει και ουρλιάζει, λέμε ότι είναι απεγνωσμένος και κουρασμένος.

Όταν ένα παιδί δεν απαντάει, είναι αγενές.
Όταν ένας γονέας δεν απαντάει, είναι απασχολημένος.

Όταν ένα παιδί είναι θυμωμένο, ξεπερνάει τα όρια.
Όταν ένας γονέας θυμώνει, δικαιολογείται.

Όταν ένα παιδί χτυπάει, είναι βiαιο.
Όταν ένας γονέας χτυπάει, πειθαρχεί.”

Δεν πάει έτσι βρε παιδιά, το καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά έτσι ε;