Το άγχος είναι η μάστιγα της εποχή, που δεν θα μπορούσε με τους ρυθμούς που ζούμε να μην επηρεάσει και τα παιδιά. Ποιες είναι οι καταστροφικές συνέπειες στην υγεία τους.
Το παιδικό άγχος μπορεί να προκαλέσει σωματικές αλλά και συμπεριφορικές αλλαγές αναλόγως με την ηλικία του παιδιού, μάλιστα κάποιες από αυτές ίσως να είναι καταστροφικές για την υγεία τους.
Το άγχος είναι η μάστιγα της εποχής και δυστυχώς, πλέον δεν αγχώνονται μόνο οι μεγάλοι αλλά και τα παιδιά. Από την Α’ τάξη του Δημοτικού ξεκινάει η πίεση από το σχολείο ενώ από την Γ’ ξεκινούν τις περισσότερες φορές τα φροντιστήρια και οι εξωσχολικές δραστηριότητες.
Κι αντί το σύστημα παιδείας στην Ελλάδα να κάνει τα πράγματα για τα παιδιά καλύτερα με τα χρόνια, όσο πάνε γίνονται και χειρότερα. Από όλο και πιο μικρά δεν έχουν χρόνο για να παίξουν από τα τόσα φροντιστήρια, διαβάσματα και εξωσχολικές δραστηριότητες.
Πώς θα επιλέξουμε τα σωστά κινούμενα σχέδια για τα παιδιά;
Μαθαίνουν να βλέπουν τον συμμαθητή τους ανταγωνιστικά σχετικά με τις επιδόσεις και γενικότερα προετοιμάζουν παιδιά που θα γίνουν μεγαλώνοντας ρομποτάκια, που θα ζουν για να δουλεύουν, να βγάζουν λεφτά και να προσπαθούν να ανέβουν στην ιεραρχία.
Μία νέα έρευνα διαπιστώνει ότι το παιδικό άγχος έχει καταστροφικές συνέπειες στην υγεία των παιδιών. Συγκεκριμένα, οι επιπτώσεις στην παιδική υγεία είναι πιο σοβαρές από ότι θα είχαν αν τραυματιζόντουσαν στο κεφάλι. Διαβάστε παρακάτω:
Διεξάχθηκε μία μελέτη σχετικά με την επίδραση του άγχους στα πρώτα χρόνια ζωής των παιδιών. Οι έρευνες έγιναν σε αρουραίους και οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το άγχος άλλαξε το επίπεδο ενεργοποίησης πολύ περισσότερων γονιδίων στον εγκέφαλο από ότι ένα χτύπημα στο κεφάλι.
Πόσο πιο δυνατά, ανίδεε γονιε, να σου χτυπήσει τον κώδωνα του κίνδυνου το παιδί; Ενά κείμενο γροθιά στο στομάχι
Οι ερευνητές απομάκρυναν προσωρινά νεογέννητους αρουραίους από τις μητέρες τους καθημερινά, για 14 ημέρες. Με αυτόν τον τρόπο προσπάθησαν να προκαλέσουν άγχος στα μικρά.
Την 15η ημέρα, οπότε οι αρουραίοι είναι αναπτυξιακά ισοδύναμοι με ένα μικρό παιδί, προκλήθηκε σε κάποιους αρουραίους που είχαν βιώσει στρες και σε αρουραίους χωρίς στρες ένα τραύμα στο κεφάλι με αναισθησία.
Έτσι, μελετήθηκαν τρεις συνθήκες στους αρουραίους: μόνο στρες, μόνο τραυματισμός στο κεφάλι ή στρες σε συνδυασμό με τραυματισμό στο κεφάλι. Επίσης, έγινε σύγκρισή τους με μη τραυματισμένους και μη στρεσαρισμένους αρουραίους.
Αν πιστεύεις ότι το σώμα της κόρης σου είναι υπέροχο απλά μην της το πεις
«Βρήκαμε ότι πολλά περισσότερα γονίδια εκφράστηκαν διαφορετικά ως αποτέλεσμα του χειρισμού του στρες στην πρώιμη ζωή από ό,τι του χειρισμού της τραυματικής εγκεφαλικής βλάβης.
Το στρες είναι πραγματικά ισχυρό και δεν πρέπει να υποτιμούμε τον αντίκτυπό του στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο. Νομίζω ότι τείνει να απορρίπτεται, αλλά είναι ένα απίστευτα σημαντικό θέμα δημόσιας υγείας», εξηγεί η Κάθριν Λενζ, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο.
Η συγκεκριμένη έρευνα παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Εταιρίας για τις Νευροεπιστήμες «Neuroscience 2023». Η πρώτη συγγραφέας Μικαέλα Μπριτς, μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο εργαστήριο της Λενζ εξέτασε τις μεταβολές της γονιδιακής έκφρασης στη περιοχή του ιππόκαμπου του εγκεφάλου των ζώων αργότερα, κατά την νεανική ηλικία.
Αν το παιδί φαίνεται ντροπαλό μπορεί να έχει παραπάνω αυτοπεποίθηση από ότι νομίζουμε
Το άγχος από μόνο του, σε συνδυασμό με την τραυματική εγκεφαλική βλάβη παρήγαγαν μερικά αξιοσημείωτα αποτελέσματα. Μεταξύ άλλων λοιπόν και οι δύο συνθήκες ενεργοποίησαν μονοπάτια σε νευρώνες που σχετίζονται με την πλαστικότητα του εγκεφάλου.
Με λίγα λόγια την ικανότητα του να προσαρμόζεται σε κάθε είδους αλλαγή. Επίσης σε δοκιμές συμπεριφοράς σε αρουραίους που είχαν ενηλικιωθεί, διαπιστώθηκε ότι μόνο τα ζώα που βίωσαν άγχος στην αρχή της ζωής τους, ήταν επιρρεπή στο να εισέρχονται σε μία τοποθεσία που τα κάνει ευάλωτα στα αρπαχτικά.
«Συνολικά, αυτό υποδηλώνει ότι μπορεί να παίρνουν περισσότερα ρίσκα αργότερα στη ζωή τους, γεγονός που συνάδει με τα ανθρώπινα δεδομένα που δείχνουν ότι το στρες στην πρώιμη ζωή μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για ορισμένες καταστάσεις, όπως η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), που μπορεί να χαρακτηρίζεται από συμπεριφορές ροπής προς τον κίνδυνο ή διαταραχές χρήσης ουσιών», σημειώνει η Μπριτς.
Διαβάστε όλα τα άρθρα για την παιδική ψυχολογία στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.