Μπορεί πολλοί γονείς να θεωρούν υπερβολή ότι τα παιδιά αγχώνονται τόσο σε αυτές τις ηλικίες. Για ποιο λόγο άλλωστε να αγχώνονται αφού δεν έχουν υποχρεώσεις, ευθύνες και άλλα προβλήματα “ενηλίκων”.
Τα παιδιά όμως αγχώνονται για τόσα πολλά πράγματα, και έχουν να αντιμετωπίσουν τόσες πολλές αγχωτικές καταστάσεις, που πολλές φορές δεν τα αντιλαμβανόμαστε.
Τα σημερινά παιδιά ανησυχούν περισσότερο από οποιαδήποτε άλλα παιδιά στην πρόσφατη ιστορία. Σύμφωνα με ορισμένες μακροπρόθεσμες έρευνες της βιβλιογραφίας της ψυχικής υγείας, το μέσο παιδί σήμερα εκδηλώνει περισσότερο άγχος, από ό,τι ασθενείς που νοσηλεύτηκαν λόγω άγχους τη δεκαετία του 1950.
Οι γονείς οφείλουν να βοηθήσουν τα παιδιά να αντιμετωπίσουν το άγχος τους, και αυτό δεν μπορεί να γίνει με το να τα καθησυχάζουν και να τους λένε πως “όλα θα πάνε καλά”. Οι γονείς πρέπει να είναι δίπλα στα παιδιά, και να τα καθοδηγούν, ώστε εκείνα να καταφέρουν να αντιμετωπίσουν την οποιαδήποτα αγχωτική κατάσταση βρίσκεται μπροστά τους.
Υπάρχει τρόπος να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να ξεπεράσουν το άγχος τους, και ένας είναι ο πιο βασικός! Να δείχνουμε πρώτα απ’όλα εμείς οι ίδιοι πως να το κάνουν! Το παρακάτω κείμενο αναφέρεται στο άγχος που αντιμετωπίζουν τα παιδιά μέχρι και την ενηλικίωσή τους, και πως ανάλογα με τον τρόπο που θα το διαχειρίστουμε, θα χτίσουμε γερές βάσεις στο παιδί και στη μετέπειτα ζωή του.
Υπάρχει κάτι που οι γονείς μπορούν να πουν για να βοηθήσουν τα παιδιά να διαχειριστούν το άγχος;
Από την ηλικία του δημοτικού σχολείου και μετά, λέει η Τζιλ Εμμάνουελ, κλινική ψυχολόγος και διευθύντρια εκπαίδευσης του Ινστιτούτου Παιδικής Νόησης, το πιο σημαντικό πράγμα που μπορούν να κάνουν οι γονείς είναι να επικυρώνουν τις ανησυχίες του παιδιού. Όταν οι άνθρωποι λένε, ‘ανησυχώ ή είμαι αγχωμένος’, επισημαίνει η Εμμάνουελ, το πρώτο πράγμα που πολλοί άνθρωποι θέλουν να κάνουν, είναι να πουν, «όλα θα πάνε καλά. Όλα θα είναι εντάξει.
Αλλά όταν οι γονείς ακολουθούν αυτό το δρόμο, ποτέ δεν δίνουν στο παιδί την ευκαιρία να κατανοήσει και να βιώσει γιατί είναι ανήσυχο, λέει. Τα λόγια παρηγοριάς μπορεί να δώσουν προσωρινή ανακούφιση, αλλά αν το άγχος δεν αντιμετωπισθεί άμεσα, θα επανέλθει ακόμη πιο ισχυρό. Αντίθετα, όταν τα παιδιά ανησυχούν, οι γονείς μπορούν να τα βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους με ερωτήσεις σχετικά με τις ανησυχίες τους και βοηθώντας τα να βρουν τρόπους να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους.
Τα παιδιά του γυμνασίου αντιμετωπίζουν έναν ολόκληρο νέο κόσμο κοινωνικής πίεσης, τόσο στην πραγματική ζωή, όσο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ένας τρόπος για να διαχειριστούν οι γονείς το άγχος των παιδιών, είναι να διαχειρίζονται σωστά τις συσκευές τους: Περιορίστε το χρονικό διάστημα που τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιούν τους υπολογιστές ή τα κινητά τους τηλέφωνα.
Είναι, επίσης, μια καλή ηλικία, για να ερευνήσουν γονείς και παιδιά την επιστήμη πίσω από το στρες. Το άγχος παρουσιάζεται αυτόματα, υποστηρίζει. Αλλά πρέπει να διδάξουμε στο σώμα μας την αντίδραση χαλάρωσης. Δεν υπάρχει μία απάντηση για όλους αλλά οι γονείς μπορούν να αρχίσουν να μιλούν με τα παιδιά για οποιουσδήποτε τρόπους λειτουργούν, για να τα βοηθήσουν να απαλλαγούν από το άγχος, από τη συζήτηση μέχρι το τραγούδι: ό,τι μπορείτε να κάνετε για να αλλάξει ο τρόπος της καθημερινής σκέψης που τα διαταράσσει.
Τα παιδιά του γυμνασίου, λέει η Εμμάνουελ, περνούν από σημαντικές εγκεφαλικές αλλαγές που οδηγούν σε ζητήματα που αφορούν την ψυχική τους υγεία. Για τους γονείς, οι στρατηγικές για να βοηθήσουν τους μαθητές γυμνασίου στη διαχείριση του άγχους είναι οι ίδιες όπως σε οποιαδήποτε ηλικία: να τους βοηθήσουν να προσδιορίσουν τις συγκεκριμένες ανησυχίες και στρατηγικές για να επιλύσουν το θέμα.
Αλλά με τα παιδιά του γυμνασίου, υπάρχει ένα πρόσθετο βήμα. Δεδομένου ότι είναι τα ίδια τόσο κοντά στην ενήλικη ζωή, πρέπει ως γονείς να συμμετάσχουν στη ζωή τους. Να θέλουν να συνεργαστούν.
Οι γονείς μπορούν επίσης να βοηθήσουν τα παιδιά σε αυτή την ηλικία με το να βάζουν την πίεση της επιτυχίας σε προοπτική. Καθώς προετοιμάζονται για να ολοκληρώσουν τη φοίτηση στο σχολείο και να ξεκινήσουν τις σπουδές στο πανεπιστήμιο ή κάποια άλλη φάση της ζωής, το διακύβευμα μπορεί να φαίνεται απίστευτα υψηλό.
Οι γονείς μπορούν να τα βοηθήσουν, λέγοντάς τους, ότι ένας κακός βαθμός δεν θα καταστρέψει τις πιθανότητές τους για τη μελλοντική ευτυχία και ότι μπορούν να εκπαιδευτούν σωστά, ακολουθώντας και άλλες εκπαιδευτικές επιλογές.
Και σε οποιαδήποτε ηλικία, οι γονείς θέλουν να είναι προσεκτικοί, ότι δεν γίνονται οι ίδιοι μέρος του άγχους. Αν δουν τα παιδιά, ότι οι γονείς είναι αγχωμένοι ή ανησυχούν για αυτά, θα είναι ακόμη περισσότερο ανήσυχα. Και από την άλλη πλευρά, αν δουν τα παιδιά τους γονείς να διαχειρίζονται καλά το στρες, θα αρχίσουν και τα ίδια να διαμορφώνουν αυτή τη συμπεριφορά.
Έτσι, ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν τα παιδιά τους να διαχειριστούν το άγχος, είναι να βρουν τρόπους να αγχώνονται λιγότερο οι ίδιοι.
Απόδοση: Νικόλας Παύλου, Ψυχολόγος
