Είναι σωστό τα προνήπια να είναι στην ίδια τάξη με τα νήπια; – Η δημοσίευση που προβληματίζει

Έλενα Τριανταφύλλου

Είναι σωστό τα προνήπια να είναι στην ίδια τάξη με τα νήπια; Μία δημοσίευση του παιδιάτρου Στέλιου Παπαβέντση, προβλημάτισε αρκετά τον κόσμο του Facebook που την διάβασε αλλά και εμάς. Γιατί τον τελευταίο καιρό έχει παρατηρηθεί τα νήπια και τα προνήπια να είναι στις ίδιες τάξεις.

Η αλήθεια είναι πως πολλοί γονείς έχουν το προνήπιο παιδάκι τους, να βρίσκεται στην ίδια τάξη με τα νήπια και το αντίστροφο. Οι γονείς θεωρούν ότι επειδή οι ηλικιακές διαφορές ανάμεσα στα νήπια και στα προνήπια δεν είναι μεγάλες, κάτι τέτοιο δε θα αποτελούσε πρόβλημα.

Η αλήθεια είναι όμως, πως μπορεί τα νήπια και τα προνήπια να μην έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας, όμως έχουν διαφορετικές ανάγκες. Και στην νηπιακή ηλικία ακόμη και οι έξι μήνες διαφοράς, κάνουν αίσθηση. Δεν είναι όπως όταν τα παιδιά μεγαλώνουν λίγο περισσότερο και τα χρόνια δεν παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο.

Δείτε ακόμα Τα παιδιά χρειάζονται παιχνίδι όχι μια μέρα φορτωμένη με δραστηριότητες

Στην νηπιακή ηλικία ένα παιδί 4 χρονών και με ένα 5μιση χρονών έχει τελείως διαφορετικές ανάγκες. Δυστυχώς όμως τα νήπια και τα προνήπια συνεχίζουν να βρίσκονται στις ίδιες τάξεις σε πολλούς παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία.

Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή υπάρχει έλλειψη προσωπικού. Φυσικά δεν είναι στο χέρι της παιδαγωγού να το διορθώσει πολλές φορές. Όμως αυτό το κείμενο που δημοσίευσε ο Στέλιος Παπαβέντσης μέσα από την σελίδα του στο Facebook αποτελεί τροφή για σκέψη, τόσο στους γονείς όσο και στους εκπαιδευτικούς και τους ιθύνοντες του εκπαιδευτικού συστήματος.

Γιατί θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας. Και η αλήθεια είναι πως αυτη η συγχώνευση μπορεί να επηρεάζει τα παιδιά μας τόσο ψυχολογικά όσο και εκπαιδευτικά. Καιρός λοιπόν να δούμε την πολυπόθητη αλλαγή που τόσα χρόνια περιμένουμε. Διαβάστε παρακάτω και πείτε μας την δική σας άποψη στα σχόλια: 

Αυτό με τα προνήπια και τα νήπια δεν το καταλαβαίνω. Συμβαίνει κατά κόρον, είναι η νόρμα στα δημόσια νηπιαγωγεία: τα παιδιά που είναι για προνήπια – πρόσφατα υποχρεωτική φοίτηση – μπαίνουν στην ίδια τάξη με αυτά που πηγαίνουν νηπιαγωγείο.

Μαζί νήπια και προνήπια, κάνουν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των μεγάλων νηπίων. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι παιδιά που μόλις έχουν περάσει τα 4 χρόνια ζωής πρέπει να κάθονται μαζί με παιδιά 5μιση χρονών και να κάνουν τις δραστηριότητες των παιδιών 5-6 ετών: μεγαλύτερη έμφαση σε προγραφή, τους βάζουν να γράφουν γράμματα αριθμούς.

Να κάθονται ώρα κάτω για εκπαιδευτικές δραστηριότητες, “εργασίες” όπως κατασκευές ζωγραφιές για το σπίτι. Είναι ίδιες οι εκπαιδευτικές, μαθησιακές, γνωστικές, ψυχαγωγικές, κοινωνικές ανάγκες και δυνατότητες ενός παιδιού 4 ετών με το παιδί 5μιση 6 ετών;

Δεν πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός ανάλογα με το ηλικιακό και αναπτυξιακό επίπεδο; Έχουμε παιδιά που μπορεί μόλις να έχουν ξεκινήσει παρουσία εκτός σπιτιού – κατευθείαν προνήπια χωρίς παιδικό σταθμό – με ανάγκες προσαρμογής ομαλής κοινωνικοποίησης, ακόμα και ανάγκες σε σωματική φροντίδα και έλλειψη ανεξαρτησίας.

Με τις μεθόδους αυτές αυξάνονται τεχνητά προβλήματα που ταλαιπωρούν έπειτα δευτερογενώς γονείς και παιδιά: Κάποια παιδιά που αδυνατούν ή αρνούνται εντελώς φυσιολογικά να προσαρμοστούν στις εκπαιδευτικές απαιτήσεις των προνηπίων που έγιναν νήπια.

Στο ξαφνικό “κάτσε και μάθε”, και που σε αρκετές περιπτώσεις χαρακτηρίζονται και εισπράττουν ταμπέλες παιδιού υπερκινητικού, με προβλήματα συμπεριφοράς, προβλήματα λόγου ή μαθησιακές δυσκολίες, εκεί που απλά δεν υπάρχει ακόμα εντελώς φυσιολογικά αναπτυξιακή ετοιμότητα.

Άλλα απλώς βαριούνται να κάνουν το ίδιο πράγμα 2 χρόνια και χρωματίζουν αδιάφορα ή αρνητικά το νηπιαγωγείο. Σε κάθε περίπτωση η μετατροπή των προνηπίων σε νήπια θεωρώ ότι είναι πλήρως αντεκπαιδευτικό φαινόμενο που πάει αντίθετα με την αναπτυξιακή ψυχολογία και δημιουργεί προβλήματα.

Η υποχρεωτική φοίτηση των παιδιών στα προνήπια από 4 ετών και έπειτα φαντάζομαι δεν θεσπίστηκε με τέτοια φιλοσοφία. Επειδή οι μελέτες και η διεθνής εμπειρία δείχνουν θετικές εκβάσεις όταν η προσχολική εκπαίδευση ξεκινήσει από νωρίς, αυτό δεν σημαίνει ότι την κάνουμε υποχρεωτική και έπειτα την κάνουμε όπως να ‘ναι.

Επειδή δεν έχουμε αρκετές νηπιαγωγούς και αρκετά κτίρια τα βάζουμε όλα στο ίδιο εκπαιδευτικό τσουβάλι. Χρειάζεται, εκτός από το να τα υποχρεώσουμε να πάνε, να φτιάξουμε και κατάλληλο αναπτυξιακό περιβάλλον εκεί που τα υποχρεώνουμε να πάνε.

Με γνώση και εξειδίκευση ανά ηλικία, με χώρους και ολιγομελή τμήματα. Έτσι έχει θετικές εκβάσεις, αλλιώς γίνεται μπούμερανγκ.

Διαβάστε όλα τα άρθρα που αφορούν τα νήπια και τα μ@ρά στο Daddy-Cool.gr 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη. 

• νηπιαγωγιο