Το σύνδρομο Άσπεργκερ είναι μια νευρολογική αναπτυξιακή διαταραχή και έχει αρκετές ομοιότητες με τον αυτισμό. Χαρακτηρίζεται κυρίως από τη δυσκολία στην επικοινωνία και την κοινωνική αλληλεπίδραση.
Η επιστημονική κοινότητα, έχει καταλήξει σε μερικά συμπεράσματα σχετικά με το σύνδρομο Άσπεργκερ. Όπως κάθε άλλο σύνδρομο, έχει ορισμένα συμπτώματα, τα οποία είναι ευρέως γνωστά.
Συνήθως εκδηλώνεται με περιορισμένες και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και ενδιαφέροντα. Επίσης, τα παιδιά με Άσπεργκερ, μπορεί να δείχνουν πλήρη αδιαφορία σε διάφορα ερεθίσματα από το περιβάλλον τους. Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα παιδιά με Άσπεργκερ, σπάνια έχουν βλεμματική επαφή, ενώ τα διακρίνει η φυσική αδεξιότητα.
Το σύνδρομο Άσπεργκερ πήρε το όνομά του από τον Αυστριακό παιδίατρο Hans Asperger. Το 1944 αποκάλυψε συγκεκριμένα συμπτώματα και το Άσπεργκερ χαρακτηρίστηκε ως μεμονωμένη διαταραχή.
Αναγνωρίστηκε επίσημα ως διακριτή διάγνωση το 1992, όταν συμπεριλήφθηκε στην 10η έκδοση του διαγνωστικού εργαλείου του ΠΟΥ (ICD-10). Το 1994, συμπεριλήφθηκε επίσης στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας (DSM-IV).
Ο Πολ είναι ένας ενήλικος, ο οποίος διαγνώστηκε με Άσπεργκερ στα 30 του χρόνια και πλέον, διατηρεί κανάλι στο Youtube. Μέσα από αυτό προσπαθεί να εξηγήσει στους γονείς, τα άγνωστα σε πολλές περιπτώσεις συμπτώματα, που εκδηλώνει ένα παιδί με Άσπεργκερ.
Tα κλασικά συμπτώματα asperger
– Ομιλία που χαρακτηρίζεται από έλλειψη ρυθμού, παράξενη τονικότητα ή μονοτονία
– Αδυναμία προσαρμογής της έντασης της φωνής ανάλογα με τις συνθήκες (π.χ. το άτομο μιλά δυνατά στο σινεμά)
– Τάση απομόνωσης λόγω της έλλειψης επικοινωνιακών δεξιοτήτων ή της έλλειψης ενδιαφέροντος
– Εμμονή με ένα συγκεκριμένο θέμα και ακατάπαυστη ομιλία περί αυτού, παρουσιάζοντας δεδομένα και στατιστικά, χωρίς αρχή, μέση και συμπέρασμα
– Ελλιπής ανάπτυξη κινητικών ικανοτήτων, κακός κινητικός συντονισμός, αδέξιες κινήσεις
Τα άγνωστα συμπτώματα του συνδρόμου Άσπεργκερ
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα συμπτώματα αυτά πολλές φορές δείχνουν τόσο αθώα, που πολλοί γονείς αργούν να αντιληφθούν την ύπαρξη του συγκεκριμένου συνδρόμου και θεωρούν, ότι το παιδί τους έχει απλά παράξενο χαρακτήρα. Η διάγνωση γίνεται πολλές φορές, όταν αυτά τα συμπτώματα υπάρχουν σε υπερβολικό βαθμό.
Ο Πολ λοιπόν υποστηρίζει, ότι αν οι γονείς αντιληφθούν ότι το παιδί έχει αυτά τα συμπτώματα σε σημείο που επηρεάζει την καθημερινότητα του, θα πρέπει να επισκεφθούν κάποιον ειδικό γιατρό. Για να βοηθήσει ακόμη περισσότερο τους γονείς να καταλάβουν, μέσα από το κανάλι του στο Youtube, μοιράστηκε τα συμπτώματα που εκδήλωσε ο ίδιος.
Παρακάτω λοιπόν, θα δούμε ποια είναι τα συμπτώματα που εκδήλωσε ο Πολ στην παιδική του ηλικία, που φανέρωναν ότι πάσχει από το σύνδρομο Άσπεργκερ. Μερικά από αυτά είναι γνωστά, ενώ μερικά άλλα δεν ξέραμε ότι υφίστανται. Διαβάστε παρακάτω:
Είχε ευαισθησία σε συγκεκριμένες γεύσεις ή ήχους
Μπορεί να εκδηλώνουν πολλά παιδιά ιδιοτροπίες στο φαγητό όμως όταν αυτό γίνεται σε ακραίο βαθμό, οι γονείς θα πρέπει να δώσουν παραπάνω σημασία. Στην περίπτωση του Πολ, σαν παιδί δεν μπορούσε να αντέξει ήχους σε συγκεκριμένη συχνότητα.
Επίσης, μισούσε το ρύζι ενώ πάντα λάτρευε τα πολύ ξινά φαγητά. Έτσι, ζητούσε διαρκώς όλο και παραπάνω λεμόνια. Αυτό δείχνει ότι είχε Άσπεργκερ, όχι επειδή είχε γούστο στο φαγητό, αλλά επειδή η απέχθεια και η αγάπη του παράλληλα, εκδηλωνόταν σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Είχε εμμονές με συγκεκριμένα πράγματα και καταστάσεις
Ο Πολ στην παιδική του ηλικία λάτρευε το διάστημα. Οι πλανήτες, οι αστεροειδείς και τα αστέρια τον μάγευαν. Μόνο που ο Πολ πάθαινε εμμονές με αυτές του τις ασχολίες. Σαν παιδί δεν τον ενδιέφερε τίποτα άλλο. Έφτιαχνε λίστες με την διάμετρο των πλανητών, με τις αποστάσεις των αστεριών και οτιδήποτε άλλο είχε να κάνει με το σύμπαν.
Επίσης ο Πολ έδειχνε να παθαίνει εμμονή με την κατασκευή των αντικειμένων και όχι με τα αντικείμενα. Θα μπορούσε να κάθεται όλη μέρα σε μια καρέκλα επειδή του άρεσε η κατασκευή της ή πετούσε ένα αυτοκίνητο πάνω σε ένα άλλο για να διαπιστώσει ποιο είναι το πιο γερο και τελικά με ποιο θα παίξει.
Δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί στη τάξη
Πολλά παιδιά δεν είναι καλοί μαθητές και οι περισσότεροι γονείς δεν ανησυχούν ιδιαίτερα γι’ αυτό. Άλλωστε, γιατί να το κάνουν; Το ότι ένα παιδί βαριέται να διαβάσει τα σχολικά μαθήματα, δεν σημαίνει ότι δεν είναι έξυπνο ή δημιουργικό.
Παρόλα αυτά, ο Πολ δεν απέδιδε όπως θα έπρεπε όχι επειδή βαριόταν, αλλά επειδή δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί την ώρα του μαθήματος. Κατά τη διάρκεια της παράδοσης όσο κι αν προσπαθούσε, η προσοχή του εστίαζε πάντα σε κάτι άλλο με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να ακούει τι λέει ο δάσκαλος.
Είχε προβλήματα κοινωνικοποίησης
Το πιο γνωστό σύμπτωμα για τα παιδιά και τους ενήλικες με Άσπεργκερ είναι ότι δυσκολεύονται να κοινωνικοποιηθούν. Δεν είναι σε θέση σε πολλές περιπτώσεις να διατηρήσουν σταθερές σχέσεις με τους ανθρώπους, ακόμη κι όταν φτάσουν στην ενηλικίωση.
Ο Πολ, ακόμη και από το Νηπιαγωγείο ένιωθε ότι δεν έχει κανένα κοινό με τους συμμαθητές του. Οι ασχολίες του ήταν τόσο διαφορετικές, που δεν μπορούσε να δημιουργήσει φιλίες με κανέναν τους.
Μας διηγείται ότι χρειάστηκε στα 5 του χρόνια να μείνει στο σπίτι ενός συμμαθητή για το απόγευμα και ένιωθε τόσο άβολα επειδή δεν μπορούσε να βρει τίποτα κοινό με το συγκεκριμένο παιδί.
Παρακάτω θα σας δείξουμε τα βίντεο του Πολ, μέσα από το προσωπικό του κανάλι στο Youtube, οπού εξηγούσε τα συμπτώματα που σας περιγράψαμε κι εμείς παραπάνω:
https://www.youtube.com/watch?v=0Zft4Qi31pk&feature=emb_title
