Το παιχνίδι και το άραγμα στην άμμο είναι κάτι που κάθε καλοκαίρι χιλιάδες οικογένειες και παιδιά απολαμβάνουν κατά τις μέρες χαλάρωσης.
Βουτιές στη θάλασσα, σε πισίνες, ηλιοθεραπείες στην άμμο παιχνίδια ατελείωτα με τις ώρες είναι αυτά που χαρακτηρίζουν άλλωστε και το καλοκαίρι μας. Έχετε αναρωτηθεί ωστόσο, ποτέ, αν και τι είδους κίνδυνοι κρύβουν για τα παιδιά μας η άμμος και οι βουτιές στην πισίνα; Πόσα μικρόβια καραδοκούν σε τέτοια μέρη και είναι έτοιμα να προσβάλλουν τα παιδιά μας;
Και φυσικά δεν εννοούμε να μην ξαναπάτε τα παιδιά σας στη θάλασσα, απλά σας ενημερώνουμε για τους κινδύνους που υπάρχουν για να πάρετε τα ανάλογα μέτρα αλλά και να ξέρετε πως να αντιμετωπίσετε μία τυχόν μόλυνση!
Πάμε λοιπόν να τα δούμε αναλυτικά…
Μολυσματικό κηρίο
Οι σταφυλοκοκκικές δερματικές λοιμώξεις είναι οι πιο συχνές λοιμώξεις, ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. O «ανθεκτικός στην μεθικιλλίνη χρυσίζων σταφυλόκοκκος» ή αλλιώς MRSA μπορεί να προκαλέσει σοβαρές λοιμώξεις στο δέρμα, στα οστά, στα πνευμόνια, κ.ά. Ο MRSA μπορεί να ζήσει στο θαλασσινό νερό για αρκετές ημέρες και να αναπαραχθεί στην άμμο. Είναι πιο συχνός το καλοκαίρι, γιατί ευνοούν οι συνθήκες (ζέστη, δραστηριότητες σε ύπαιθρο (γρατζουνιές)/θάλασσα, η ατοπική δερματίτιδα, πιο συχνά τσιμπήματα από κουνούπια ή άλλα έντομα, αλλεργίες με έντονο κνησμό κ.ά.)
Οι δερματικές βλάβες από Σταφυλόκοκκο ονομάζονται Μολυσματικό κηρίο (impetigo contagiosa), η οποία είναι μία μεταδοτική επιφανειακή μικροβιακή λοίμωξη του δέρματος, που παρατηρείται στα παιδιά. Διακρίνεται σε πρωτοπαθής (άμεση μόλυνση προηγουμένως υγιούς δέρματος) και δευτεροπαθής (μόλυνση του δέρματος από λύση του δέρματος). Εμφανίζεται είναι, κυρίως, σε παιδία 2-5 ετών, αν και μπορεί να εμφανιστεί σε όλες στις ηλικίες.
Η μετάδοση του S.A γίνεται με άμεση επαφή με τις αλλοιώσεις ή έμμεσα, μέσω μολυσμένων αντικειμένων (π.χ. παιχνίδια, υγρές πετσέτες, ξαπλώστρες, ή άλλα αντικείμενα). Εμφανίζεται 4-10 ημέρες, μετά την επαφή, και σταματά να μεταδίδεται, μετά από 24-48 ώρες από την κατάλληλη αγωγή ή όταν δεν βλέπουμε πια κρούστες (σαν μέλι) ή φυσαλίδες. Η εμφάνιση των βλαβών μπορεί να είναι σε όλο το σώμα ακόμα και στο τριχωτό της κεφαλής(πιο δύσκολη εκρίζωση), κύρια εστία σταφυλόκοκκου είναι ο ρινικός βλεννογόνος. Εκεί μπορεί να εντοπιστεί και σε φυσιολογικά άτομα, τα οποία θεωρούνται φορείς σταφυλόκοκκου. Σε περιπτώσεις, που ο σταφυλόκοκκος είναι ανθεκτικός στα συνηθισμένα αντιβιοτικά, που χορηγούνται από το στόμα, μπορεί να χρειαστεί νοσηλεία για ενδοφλέβια αγωγή.
Η πρόληψη ή προστασία, που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι: 1. Να καλύψουν τα σημεία, στα οποία υπάρχει λύση του δέρματος (π.χ. γρατζουνιές), πριν παίξουν με την άμμο (ειδικά σε περιοχή, με πολύ υγρή/λασπώδη άμμο), 2. Να πλένουν, συχνά, τα χέρια τους και να κόβουν τα νύχια τους (κανόνες υγιεινής), 3. Να μην ξαναφορούν το μαγιό τους μετά το μπάνιο, αν δεν το έχουν ξεπλύνει πρώτα, 4. Όχι στη χρήση κοινών πετσετών (ή υγρών πετσετών) ή άλλων αντικειμένων, 5. Προσοχή στις ξαπλώστρες ως πηγή μετάδοσης από άτομα, που μπορεί να νοσούσαν, 6. Να πλένουν πολύ καλά τα φρούτα και τα λαχανικά.
Τέλος, αν και οι επιστήμονες βεβαιώνουν πως η μόλυνση της θάλασσας δεν είναι υπεύθυνη για τη μόλυνση από σταφυλόκοκκο, τουλάχιστον στην Ελλάδα, μπορεί, όμως, να είναι σε άλλες χώρες (όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής).
Οι ήπιες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται επαρκώς με τοπική εφαρμογή μουπυροσίνης τρεις φορές την ημέρα για επτά ημέρες. Χρήσιμη είναι η απομάκρυνση των εφελκίδων και η καλή υγιεινή της περιοχής. Σε εκτεταμένη προσβολή δίνεται συστηματικά αντισταφυλοκοκκική αγωγή που περιλαμβάνει δικλοξακιλλίνη ή ερυθρομυκίνη. Σε περιπτώσεις μολυσματικού κηρίου από ανθεκτικό στην ερυθρομυκίνη σταφυλόκοκκο, που απομονώνεται πολύ συχνά στα παιδιά, η αμοξυκιλλίνη σε συνδυασμό με κλαβουλανικό οξύ είναι αποτελεσματική εναλλακτική θεραπεία.
Δείτε ακόμη : Έτσι εκδηλώνεται ο σταφυλόκοκκος στο δέρμα-Εικόνες για να τον αναγνωρίσετε
Μολυσματική τέρμινθος
Η μολυσματική τέρμινθος αποτελεί μια βλατιδώδη βλάβη του δέρματος που οφείλεται στον ιό της μολυσματικής τερμίνθου (ΙΜΤ). Ο ΙΜΤ ανήκει στην οικογένεια των Pox βιριδίων.
Στα βρέφη η μολυσματική τέρμινθος μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος και χαρακτηρίζεται από ομάδες ροδόχροων βλατίδων που φέρουν κεντρική εμβύθιση. Παιδιά με ατοπική δερματίτιδα εμφανίζουν επιρρέπεια στη λοίμωξη από τον ιό και σε αυτές τις περιπτώσεις η μολυσματική τέρμινθος ενδέχεται να επιδεινώσει την ατοπική δερματίτιδα.
Η μετάδοση είναι συχνή μέσω του νερού ( χρήση πισίνας) και αυξάνεται σημαντικά έπειτα από μηχανικό τραυματισμό. Η νόσος είναι καλοήθης και η θεραπεία δεν κρίνεται πάντα απαραίτητη καθώς η μολυσματική τέρμινθος φυσιολογικά υποχωρεί αυτόματα. Εάν χρειαστεί θεραπεία συνιστάται ελαφρά ψύξη ή επιφανειακή απόξεση έπειτα από εφαρμογή Emla με κλειστή περίδεση μία ώρα πριν. Στα βρέφη, ωστόσο, η εφαρμογή αυτού του είδους θεραπείας είναι δύσκολη.Δείτε περισσότερα εδώ
Μυρμηγκιές
Οι μυρμηκίες προκαλούνται από κάποιους τύπους του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) και είναι καλοήθεις βλάβες (εξογκώματα) του δέρματος.
Σχηματίζονται όταν ο ιός εισχωρήσει στο δέρμα, συνήθως μέσω μικροτραυματισμού. Ο ιός προκαλεί ταχύ πολλαπλασιασμό των κυττάρων στο εξωτερικό στρώμα του δέρματος. Συνήθως, οι μυρμηκίες έχουν το χρώμα του δέρματος, ωστόσο μπορεί να είναι και σκουρότερες, τραχιές ή λείες.
Δείτε ακόμη Καύσωνας: Ποιοι πρέπει να ΜΗΝ κάνουν κρύα ντους – Προσοχή!
Οι κοινές μυρμηκίες βρίσκονται οπουδήποτε στο δέρμα. Το πιο συνηθισμένο σημείο είναι στα δάκτυλα και στη ραχιαία επιφάνεια των χεριών (είτε λόγω χειραψίας με πάσχοντες ή εξαιτίας της συχνότερης επαφής με μολυσμένα αντικείμενα).
Υπάρχουν ακόμη:
–Μυρμηκίες παλαμών.
–Πελματιαίες, που αναπτύσσονται στα πέλματα και τα σημεία στήριξης. Είναι η μόνη περίπτωση που ίσως η εντόπιση είναι κάπως επώδυνη διότι λόγω του βάρους του σώματος η μυρμηγκιά δεν μπορεί να αναπτυχθεί προς τα έξω και αναπτύσσεται προς τα μέσα στο πέλμα. Στην περίπτωση αυτή, πονάει σα να έχουμε ενα ξένο σώμα (πχ αγκαθάκι). Πολλές φορές γίνονται καθυστερημένα αντιληπτές γιατί θεωρούμε ότι είναι τύλλος («κάλος»). Αυτή είναι και η μορφή μυρμηκίας που είναι και η πιο δύσκολη θεραπευτικά.
-Οι επίπεδες μυρμηκίες είναι συνήθως μικρότερες και πιο λείες. Αναπτύσσονται σε μεγάλο αριθμό, ακόμη και 20 έως 100 σε μια περιοχή, συνήθως στο πρόσωπο. Πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα γιατί το παιδί έχει την τάση να πειράζει τις βλάβες στο πρόσωπο του, οπότε και μεταδίδει τον ιό, από το ένα σημείο στο άλλο.
-Οι νηματοειδείς μυρμηκίες οι οποίες είναι μισχωτές (κρεμάμενες) βλάβες και επίσης βρίσκονται συχνά στο πρόσωπο.
-Πως αποφεύγουμε τη μετάδοση μυρμηκιών στα παιδιά;
Οι ιοί που προκαλούν τις κοινές μυρμηκίες μεταδίδονται με άμεση επαφή από παιδί σε παιδί. Ακόμη, έμμεσα με την επαφή σε προσωπικά αντικείμενα ή από κοινόχρηστους χώρους, όπως δημόσια λουτρά, πισίνες. Μόλις ο ιός μολύνει το δέρμα, απαιτεί κάποιο χρονικό διάστημα (χρόνος επώασης) μέχρι και κάποιων μηνών προτού εκδηλωθεί και γίνουν ορατές κλινικά, οι βλάβες που προκαλεί. Ο ιός δηλαδή μπορεί να παραμένει ανενεργός και σε λανθάνουσα κατάσταση στο δέρμα για αρκετό χρονικό διάστημα, οπότε δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε πότε ακριβώς ήρθε το παιδί μας σε επαφή με τον ιό.
Δείτε ακομη Πισίνα: Οι αθέατοι κίνδυνοι που κρύβει για το παιδί
Τα παιδιά γενικώς είναι πιο επιρρεπή σε εμφάνιση μυρμηκιών καθώς δεν έχουν αναπτύξει αντισώματα κατά του ιού και έρχονται συχνότερα σε επαφή με άτομα που έχουν μυρμηκίες.
Μερικά παιδιά είναι πιο ευαίσθητα στις μυρμηκίες από άλλα, όπως τα παιδιά με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα κι εκείνα που τρώνε τα νύχια τους δημιουργώντας μικροσκοπικές πληγές στο δέρμα.
Ωστόσο, ακόμη και παιδιά με υγιές ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να είναι πιο επιρρεπή σε ανάπτυξη μυρμηκιών σε σχέση με άλλα παιδιά
Τα παιδιά αποκτούν τον ιό με πολλούς τρόπους. Ωστόσο, υπάρχουν τρόποι για να μειώσετε τις πιθανότητες το παιδί να αναπτύξει μυρμηκίες.
Ακολουθούν μερικές συμβουλές για να αποφύγετε αυτήν την παιδική δερματική πάθηση:
Ενθαρρύνετε το παιδί σας να φορά σαγιονάρες σε δημόσια πισίνα και σε δημόσια ντους, αποδυτήρια κτλ. Πρέπει το παιδί να φορά αυστηρά τις δικές του σαγιονάρες
Στο σπίτι, αν κάποιος άλλος έχει ένα πρόβλημα με πελματιαίες μυρμηκίες ψεκάσετε ένα αραιό διάλυμα χλωρίνης στο ντους ή στην μπανιέρα, μετά από κάθε χρήση και στη συνέχεια ξεπλύνετε.
Το κάθε παιδί με μυρμηκιές πρέπει να έχει την ατομική του πετσέτα, την οποία και δεν πρέπει να μοιράζεται.
-Πως επιτυγχάνουμε ΠΛΗΡΗ θεραπεία των μυρμηκιών στα παιδιά;
Δείτε ακομη Αυτά είναι τα κόλπα της γιαγιάς για να περάσει ο καύσωνας ανώδυνα χωρίς κλιματιστικό
Οι μυρμηκίες είναι μεταδοτικές και πιθανόν να εξαπλωθούν και σε άλλα σημεία του σώματος ή να μεταδοθούν σε άλλα άτομα. Γι’ αυτό το λόγο, είναι καλύτερο να αντιμετωπίζονται αμέσως με θεραπεία.
1) Τοπικά κερατολυτικά σε μορφή λάκας ή κρέμας: Το σαλικυλικό οξύ παραμένει το απλούστερο, αποτελεσματικότερο και ασφαλέστερο φάρμακο, όταν χρησιμοποιείται σωστά τοπικά για τη θεραπεία των μυρμηκιών στο σπίτι. Τα τοπικά κερατολυτικά ωστόσο, αποφεύγονται για χρήση στο πρόσωπο.
2) Κρυοθεραπεία με υγρό άζωτο: Αποτελεί εξαιρετική θεραπευτική μέθοδο ιδίως των κοινών και ομαλών μυρμηκιών και κυρίως του προσώπου. Συνήθως απαιτούνται 2-3 συνεδρίες με μεσοδιαστήματα 3 εβδομάδων.
3) Hλεκτροκαυτηρίαση: Eίναι καλή μέθοδος για μικρές μυρμηκίες αλλά όχι για μεγάλες καθώς αφήνει κρατήρα που αργεί να επουλωθεί.
4) Καυτηρίαση με λέιζερ: Χρήσιμη για μεγάλες μυρμηκίες. Εξαιρετική θεραπεία η οποία όμως απαιτεί συνεργασία από το παιδί, καθώς προηγείται ενέσιμη αναισθησία με ξυλοκαίνη.
5) Χειρουργική αφαίρεση: Είναι χρήσιμη σε μεγάλες μυρμηκιές και ιδίως του πέλματος. Και στην περίπτωση αυτή πρέπει να προηγηθεί τοπική ενέσιμη αναισθησία.
Συχνά, εμφανίζονται υποτροπές ιδιαίτερα μετά απο ατελή θεραπεία ή ακόμη κι όταν πρόκειται για καινούρια επαφή με τον ιό, αν δεν λαμβάνονται τα μέτρα προφύλαξης.
Η οριστική αντιμετώπιση των μυρμηκιών στα παιδιά μπορεί να απαιτήσει αρκετές θεραπευτικές συνεδρίες και άρα αρκετό χρόνο για την πλήρη εξάλειψή τους. Ωστόσο, εάν ακολουθηθεί πλήρως το πρόγραμμα θεραπείας, το αποτέλεσμα είναι εξαίρετο.
Μυκητιάσεις
Υπάρχουν τρεις ομάδος μυκητών που προσβάλλουν τον άνθρωπο, οι ανθρωπόφιλοι , οι ζωόφιλοι και οι γεώφιλοι μύκητες ανάλογα με τον ξενιστή που μεσολαβεί ώστε να γίνει η μόλυνση. Πολλές φορές η μυκιτιαση , δεν γίνεται αντιληπτή, γιατί οι μόνες ενδείξεις είναι η δυσοσμία, ή κάποια «σχισίματα» ανάμεσα στα δάχτυλα. Πολύ πιο σπάνια και σε σοβαρές περιπτώσεις υπάρχει έντονος πόνος και δυσχέρεια στο βάδισμα.Αφηστε το χωρις παπουτσια οσο περισσότερο μπορειτε και ο γιατρός σας το πιο πιθανό είναι να σας συνταγογραφήσει αντιμυκητιασικές κρέμες.
Δείτε όλα τα νέα μας άρθρα στο Daddy-cool με ένα κλικ εδω
