Τα ήσυχα παιδιά να μας ανησυχούν όχι τα φωνακλάδικα εκφραστικά παιδιά

nikol peters

Τα ήσυχα παιδιά να μας ανησυχούν όχι τα φωνακλάδικα εκφραστικά παιδιά! Είναι σημαντικό τα παιδιά να μιλούν για τα προβλήματα τους στους γονείς. Υπάρχουν παιδιά που γυρίζουν από το σχολείο και ξεκινούν να λένε όλα τα προβλήματα και όλες τις χαρές που συνάντησαν μέσα στη μέρα τους.

Υπάρχουν και παιδιά πιο κλειστά όμως. Παιδιά πολύ ήσυχα που πολλές φορές κρύβουν σημαντικά πράγματα για την ζωή τους από τους γονείς. Αυτό το κάνουν επειδή τις περισσότερες φορές νιώθουν ότι αν μιλήσουν στους γονείς τους, θα τους επιβαρύνουν και θα τους στεναχωρήσουν.

Δείτε ακόμα Μην δίνεται προσοχή στα παιδία μόνο όταν παρακαλάνε -Δεν θα ικανοποιηθούν ποτέ.

Φυσικά τις περισσότερες φορές αυτό το πράγμα οι γονείς δεν το αντιλαμβάνονται. Θεωρούν ότι τα παιδιά τους είναι απλά ήσυχα ή ότι από την φύση τους είναι πιο κλειστά. Μερικές φορές οι γονείς λοιπόν δεν προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά τους να τους μιλήσουν περισσότερο.

Δεν θέλουν να τα πιέσουν, δεν θέλουν να τα κάνουν κάτι που δεν είναι. Όμως τα παιδιά που κλείνουν πράγματα μέσα τους κάνουν ακριβώς ό,τι κάνει κι ένας ενήλικας. Ξεχνούν ότι τα προβλήματα αυτά υπάρχουν. Προσπαθούν να τα κρύψουν για να τα εξαφανίσουν.

Και φυσικά τα συσσωρευμένα προβλήματα ποτέ δεν οδηγούν έναν άνθρωπο σε κάτι καλό. Η Χριστίνα Γκίκα είναι σύμβουλος γονέων και μέσα από την σελίδα της στο Facebook πολλές φορές μοιράζεται μαζί μας χρήσιμα κείμενα που βοηθούν τους γονείς να βελτιώσουν τον τρόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά τους.

Ένα από αυτά τα κείμενα είναι και αυτό που θα μοιραστούμε σήμερα μαζί μας. Η Χριστίνα Γκίκα μέσα από τον δικό της αγαπημένο τρόπο, εξηγεί για ποιον λόγο οι γονείς θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη σημασία αν το παιδί τους είναι κλειστό. Για ποιον λόγο πρέπει να βρουν έναν τρόπο να το πλησιάσουν. Διαβάστε παρακάτω: 

Να δούμε λίγο τι εννοεί ο αγαπημένος μου Bowlby σε αυτή του τη ρήση;
Σίγουρα δεν εννοεί, να μου λέει το παιδί μου πώς πέρασε στο σχολείο, να μου λέει τα πάντα για τη ζωή του, να μου μιλάει περισσότερο. Για να έχω κι εγώ περισσότερο έλεγχο ή να νιώθω αρκετή και αγαπητή.

Είναι βαθύτερο το νόημα.

Όταν το παιδί αισθάνεται ότι αν φέρει το φόβο του, την ανησυχία του, τη χαρά του, το άγχος του, τη δυσκολία του, θα μας αναστατώσει, θα μας αγχώσει, θα κριθεί, θα ντροπιαστεί, θα νιώσει ενοχές, θα μας στεναχωρήσει, πληγώσει…τότε θα προσπαθήσει να ακυρώσει τον εαυτό του για να κρατήσει τη σύνδεση του με εμάς.

Θα σταματήσει να λέει στον εαυτό του αυτό που δεν μπορεί να “πει” σε εμάς. Ότι είναι εντάξει να φοβάται ή απλά ότι φοβάται, είναι εντάξει να στεναχωριέται ή απλά στεναχωριέται…

“What you dont tell the (m)other, you dont tell yourself” παραφράζει ο Bessel Van Der Kolk στο βιβλίο του “The Body Keeps the Score”
Πόσες φορές όταν μοιραζόμαστε σκέψεις μας με αγαπημένους μας ανθρώπους, ανακουφιζόμαστε, τα παραδεχόμαστε και στον εαυτό μας, γίνονται πιο σημαντικά.

Και πόσες φορές τα κρατάμε μέσα μας σαν να μην υπάρχουν.
Για αυτό είναι μωρέ σημαντικός ο δεσμός με τα παιδιά. Γιατί αλλάζει πολύ ο εαυτός τους όταν σταματάνε να τον ακούν.
Τα ήσυχα, καλά παιδιά να μας ανησυχούν, όχι τα φωνακλάδικα, θυμωμένα, χαρούμενα, εκφραστικά παιδιά..

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο στο Daddy-Cool.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη. 

Photo cover via: themamagers.gr

• παιδικη ψυχολογια