Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς, ότι αυτά που ξέρει ένα παιδί στα 5 χρόνια του, μπορεί να επηρεάσουν τις μελλοντικές πιθανότητές του για επιτυχία. Ωστόσο, αυτό ακριβώς απέδειξε μια μελέτη που διήρκησε 19 ολόκληρα χρόνια και δημοσιεύτηκε πρόσφατα από το επιστημονικό περιοδικό American Journal of Public Health.
Οι επιστήμονες, λοιπόν, ανακάλυψαν, ότι οι ικανότητες των παιδιών που προμηνύουν μελλοντική επιτυχία δεν έχουν να κάνουν ούτε με τη γραφή ούτε με την ανάγνωση. Αντίθετα, υποστηρίζουν, ότι είναι οι κοινωνικές και οι συναισθηματικές δεξιότητες που καθορίζουν πόσο πιθανό είναι ένα παιδί να πάει στο Πανεπιστήμιο ή να… καταλήξει στη φυλακή.
Δείτε ακόμα:Όταν είσαι νηπιαγωγός είσαι η «κυρία» η δασκάλα, η μαμά τους, η παρηγοριά τους: Το κείμενο που έγινε viral
Τι έδειξε η έρευνα
Οι ερευνητές από τα Πανεπιστήμια Penn State και Duke πήραν συνέντευξη από δασκάλους νηπιαγωγείων και τους ρώτησαν για τις κοινωνικές και συναισθηματικές ικανότητες των παιδιών. Οι δάσκαλοι εξέτασαν το κατά πόσο μοιράζονται τα παιδιά, αν ακούνε τους άλλους, αν κάθονται να επιλύσουν τα προβλήματά τους με τους φίλους τους και αν βοηθούν.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές παρακολούθησαν τα παιδιά αυτά μέχρι που έγιναν ενήλικες, προκειμένου να ανακαλύψουν τι απέγινε το καθένα τους. Ανακάλυψαν, λοιπόν, ότι τα παιδιά με τα υψηλότερα ποσοστά κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων στο Νηπιαγωγείο τα πήγαν πολύ καλύτερα από κάθε άποψη.
Για την ακρίβεια, τα παιδιά με τις υψηλότερες βαθμολογίες ήταν αυτά που κατέκτησαν κάποιο πτυχίο, αλλά και αυτά που είχαν ήδη δουλειά πλήρους απασχόλησης στην ηλικία των 25 ετών.
Αντίθετα, τα παιδιά που δυσκολεύονταν στη συνεργασία, στο να ακούν και να επιλύουν τα προβλήματά τους, ήταν και αυτά που δυσκολεύτηκαν να τελειώσουν το σχολείο –πόσω μάλλον να φοιτήσουν σε κάποιο Ανώτατο Ίδρυμα. Τα παιδιά αυτά, επίσης, σε μεγάλο ποσοστό εμφάνισαν προβλήματα με τον νόμο, με καταχρήσεις και με ζητήματα βίας.
Αυτά με τη χαμηλότερη βαθμολογία στις κοινωνικές δεξιότητες σε ηλικία 5 ετών, ήταν τα παιδιά που στα 20 είχαν περισσότερες πιθανότητες να συλληφθούν. Όσο η βαθμολογία τους έπεφτε, τόσο αυξάνονταν οι πιθανότητες να ζουν ως ενήλικες κάτω από το όριο της φτώχιας.
Οι κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες διδάσκονται
Με όλα αυτά τα στοιχεία που δείχνουν τη σημασία των κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων, δεν είναι αξιοπερίεργο το γεγονός, ότι στα σχολεία δίνεται ακόμα τόση πολλή έμφαση στο να αποκτήσουν τα παιδιά ακαδημαϊκές δεξιότητες; Από τα CD Baby Einstein, που υποτίθεται ότι διεγείρουν τον βρεφικό εγκέφαλο, έως τα «έξυπνα» παιχνίδια δραστηριοτήτων που προάγουν τη νοημοσύνη των μικρών παιδιών, υπάρχουν δεκάδες προϊόντα στην αγορά που υπόσχονται να βοηθήσουν τα παιδιά μας να γίνουν ακόμα πιο επιτυχημένα.
Δείτε ακόμα: Σχολείο. Μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό και μετά στο γυμνάσιο
Κανένα από αυτά, όμως, δεν μπορεί να βοηθήσει το παιδί μας να γίνει συναισθηματικά επιδέξιο. Αυτό χρειάζεται εμείς να του το διδάξουμε –δεν θα το μάθει στο σχολείο.
Και μην πανικοβάλλεστε, αν το παιδί έχει μεγαλώσει πλέον αρκετά και ίσως «έχασε το τρένο». Μπορείτε να του διδάξετε τις ικανότητες αυτές οποιαδήποτε στιγμή –το να βλέπει εσάς το παιδί να τα εφαρμόζετε, είναι το καλύτερο «μάθημα».
Πώς να γίνει το παιδί κοινωνικά επιδέξιο:
-Βοηθήστε το παιδί να αναγνωρίζει και να ονομάζει τα συναισθήματά του: Πείτε «σε βλέπω λυπημένο σήμερα» ή «νομίζω, ότι έχεις θυμώσει αυτή τη στιγμή». Σταδιακά θα μάθει να κάνει και εκείνο το ίδιο.
-Επικυρώστε τα συναισθήματα του παιδιού σας: Αποφύγετε να του πείτε «Ηρέμησε, δεν έγινε κάτι», παρά πείτε «το ξέρω, ότι είσαι πραγματικά θυμωμένος τώρα». Ανεξάρτητα από τον λόγο που έκανε το παιδί σας να θυμώσει τόσο, εσείς δώστε του να καταλάβει, ότι είναι αποδεκτό να έχει «μεγάλα» και «δύσκολα» συναισθήματα.
-Δοκιμάστε εκφράσεις ενσυναίσθησης: Κάντε ένα παιχνίδι με το παιδί, ζητώντας του να παίρνει εκφράσεις που μαρτυρούν συναισθήματα. Πείτε, για παράδειγμα, «δείξε μου την έκφραση που είχε το πρόσωπο του συμμαθητή σου όταν τον χτύπησες» -όταν το παιδί σας πάρει την έκφραση της λύπης ή του πόνου, για μερικά δευτερόλεπτα θα νιώσει όπως ο συμμαθητής του. Σταδιακά έτσι θα αναπτύξει μέσα του την έννοια της ενσυναίσθησης.
-Επιτρέψτε στο παιδί να βιώσει «άβολα» συναισθήματα: Είναι υγιές το παιδί πού και πού να βαριέται, να είναι θυμωμένο, τρομαγμένο ή να θέλει να μείνει μόνο του. Διδάξτε το παιδί σας υγιείς στρατηγικές για να αντιμετωπίζει τα δύσκολα αυτά συναισθήματα, γιατί μέσω της δικής σας στήριξης θα μάθει, ότι όλα τους «παλεύονται».
Δείτε ακόμα: ΤΟ ΑΛΛΕΡΓΙΚΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
-Διορθώστε τη συμπεριφορά, όχι το συναίσθημα: Ξεκαθαρίστε στο παιδί σας, ότι κάθε δύσκολο συναίσθημα είναι αποδεκτό, όμως η επιθετική συμπεριφορά δεν είναι. Είναι απόλυτα αποδεκτό να νιώθει λυπημένο, αλλά όχι να ουρλιάζει σε ένα δημόσιο χώρο. Τα μαθήματα πειθαρχίας που πρέπει να δώσετε, πρέπει να επικεντρώνονται στο πώς διαχειρίζεται το παιδί τα συναισθήματά του.
Πηγή: inc.com
Το διαβάσαμε στο: infokids.gr
