Θεωρίες που ακόμη πιστεύουν οι μαμάδες

daddy cool team

Γράφει η παιδίατρος Ναταλία Λαζοπούλου

Πιτσιρικάς 4 ετών, πρώτη χρονιά στον παιδικό, με παππουδογιαγιάδες, έρχεται στην εφημερία, ψηνόμενος σταθερά στους 39,5⁰С. Το αγοράκι, αν και με μισόκλειστα μάτια, μόλις τον άφησα από τα χέρια μου, άρχισε να ζουζουνίζει γύρω στο ιατρείο.

«Τρώει;» Ρωτάω, «τικάροντας» σχεδόν μηχανικά στο μυαλό μου τα βασικά : διάθεση καλή, κατάσταση σχετικά καλή, διούρηση καλή, εμετός όχι.. σίτιση … ; Κάτι δε μου «πάει» σ αυτό το παιδί, φαίνεται πολύ ταλαίπωρο και ζαλισμένο, αλλά ταυτόχρονα και πολύ ξύπνιο, για να οφείλεται η εικόνα του στον πυρετό… μήπως μου ξεφεύγει κάτι; -Ε, τσάι που του δώσαμε, λίγο ήπιε…

-Τι εννοείτε; Γάλα δεν θέλει να πιει; Κανένα μπισκοτάκι, κάτι που να του αρέσει; -Δε του δώσαμε γιατρέ μου, για να μην ανέβει ο πυρετός… Ωπα, ναταααα…. Νηστικός και στα πρόθυρα υπογλυκαιμίας είναι ο πιτσιρικάς… -Ταΐστε τον, καλέ, ότι θέλει, αφού δεν κάνει εμετό και διάρροια, λέω, και το αγοράκι αμέσως «πιάνει» το νόημα και ζητάει μπισκότα.

Συχνά λοιπόν, κυκλοφορούν διάφοροι μύθοι και θρύλοι από γιαγιά σε μαμά, που ίσχυαν όταν εμείς είμαστε παιδιά ή συχνές παρεξηγήσεις, που ταλαιπωρούν παιδιά και γονείς.

Έχουμε και λέμε:

«Το γάλα (το φαγητό) ανεβάζει τον πυρετό»

Λάθος. Παλιότερα θεωρούσαν ότι η διάσπαση των πρωτεϊνών της τροφής , επειδή παράγει θερμότητα, ανεβάζει τον πυρετό. Ωστόσο, όταν έχουμε πυρετό, το σώμα χρειάζεται πολύ περισσότερη ενέργεια , αφού «καίει» περισσότερα. Πρέπει οπωσδήποτε να ταΐζουμε τα παιδιά, ακόμη και μόνο γάλα, αλλιώς θα κάνουν υπογλυκαιμία- τα μικρά παιδιά δεν έχουν τις «ενεργειακές» αποθήκες των μεγάλων για να ανταπεξέρχονται γρήγορα σε καταστάσεις παρατεταμένης νηστείας.

«Ο πυρετός βλάπτει τον εγκέφαλο»

Ο πυρετός δεν βλάπτει τον εγκέφαλο, ούτε ΠΡΟΚΑΛΕΙ τους σπασμούς. Το αίτιο που προκαλεί τον πυρετό, ο ιός ή μικρόβιο, μπορεί να βλάψει και τον εγκέφαλο. Ο πυρετός απλώς συμβαίνει ταυτόχρονα. Στην πραγματικότητα, ο πυρετός είναι η προσπάθεια του σώματος να σκοτώσει το βλαπτικό παράγοντα, αφού οι ιοί και τα μικρόβια δεν μπορούν να πολλαπλασιαστούν σε θερμοκρασίες άνω των 38 ⁰С. Για αυτό συχνά μπορεί να σας πει ο παιδίατρος, αν το παιδί είναι μεγαλούτσικο και είναι καλά στον πυρετό του, σε μια ίωση, να το αφήνετε και λίγο με αυξημένη θερμοκρασία, δεν παθαίνει τίποτε.

«Ο πυρετός κάνει σπασμούς»

ΔΕΝ κάνουν όλα τα παιδιά σπασμούς στον πυρετό .Οι πυρετικοί σπασμοί συμβαίνουν σε παιδιά που έχουν προδιάθεση να κάνουν πυρετικούς σπασμούς. Δεν σχετίζονται με το ύψος του πυρετού, ούτε με τη διάρκειά του. Συχνά, συμβαίνουν στην άνοδο του πυρετού, στο πρώτο 24ωρο της αρρώστιας, και οι γονείς δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι το παιδί κάνει πυρετό. Το ανακαλύπτουν όταν το φέρνουν στα επείγοντα για τους σπασμούς και του βάζουμε θερμόμετρο. Επίσης, ένα παιδί που κάνει πυρετικούς σπασμούς, θα τους κάνει, ακόμη και αν «κυνηγάτε τα δέκατα με το τουφέκι» και του δίνετε αντιπυρετικό στο 37,3⁰С. Το μόνο που καταφέρνετε είναι να το «φορτώνετε» φάρμακα.

«Αν κάνει ρίγος πρέπει να ρίξουμε γρήγορα τον πυρετό»

Το ρίγος στην άνοδο του πυρετού ΔΕΝ είναι σπασμοί. Είναι ο τρόπος του σώματος να ανεβάσει ΓΡΗΓΟΡΑ την θερμοκρασία του για να σκοτώσει τα μικρόβια. Βοηθήστε το παιδί με κουβέρτες και ρούχα να ανεβάσει τον πυρετό του. Όταν η θερμοκρασία του φτάσει στο μέγιστο, το παιδί θα σταματήσει να κάνει ρίγος. Μόνο τότε. Και δεν έχει να κάνει με το πότε θα δώσετε το αντιπυρετικό. Ο πυρετός που έχει πάρει «την ανηφόρα» θα φτάσει εκεί που θέλει, ότι και να κάνετε.

«Αν κάνει εμετό να δίνεις νερό, να μην αφυδατωθεί»

Ο εμετός είναι η πρώτη κραυγή βοήθειας του πεπτικού. Σημαίνει ότι κάτι συμβαίνει και το στομάχι είναι ερεθισμένο. Από την άλλη, ο ίδιος ο εμετός προκαλεί πόνο στο στομάχι, και το ερεθίζει από την αρχή. Αν σε ένα στομάχι ερεθισμένο δώσετε αμέσως υγρά, τότε αυτό «τσαντίζεται» χειρότερα και τα «βγάζει» όλα: και αυτά που δώσατε και τα γαστρικά υγρά που είχε από μόνο του. Το αποτέλεσμα: ένα παιδί που είναι να κάνει εμετό μια- δυο φορές, με το «δώσε να μην αφυδατωθεί» να κάνει δώδεκα φορές και να φτάνει στα επείγοντα «σταφίδα». Απόλυτος κανόνας: μετά τον εμετό, για τουλάχιστον μια ώρα, (αν το παιδί είναι άνω του έτους για δύο ώρες), δεν δίνουμε τίποτε από το στόμα, ούτε νερό. Ούτε γουλιά («στέρηση υγρών»). Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα, και εφόσον έχει σταματήσει να κάνει εμετό (άρα αν έχει κάνει εμετό πολλές φορές, μετράμε από τον τελευταίο εμετό), δίνουμε νερό 1 κουταλιά ανά 5-10 λεπτά, για την επόμενη ώρα. Αν μετά από μια ώρα δεν κάνει εμετό, τότε δίνουμε και κάτι άλλο (φρυγανιά, λίγο γάλα κλπ). Η παραπάνω διαδικασία επιστημονικά λέγεται «κλασματική χορήγηση υγρών». Αν ενδιάμεσα κάνει εμετό, μηδενίζουμε και ξεκινάμε από την αρχή: τίποτε από το στόμα για μια ώρα κλπ κλπ. Αν το παιδί συνεχίζει να κάνει εμετό παρά τη στέρηση υγρών, τότε αναζητήστε τον παιδίατρό σας ή πηγαίνετε στα επείγοντα για ενδοφλέβια ενυδάτωση.

«Όταν κάνει εμβόλιο, μην το κάνεις μπάνιο το παιδί»

Το μπάνιο δεν έχει καμία σχέση με το εμβόλιο. Μα καμία. Υποθέτω ότι , επειδή παλαιότερα συσχέτιζαν το μπάνιο με το κοινό κρυολόγημα και τα εμβόλια μπορεί να έκαναν πυρετό, το σύστηναν οι παλαιότεροι παιδίατροι στις δικές μας μαμάδες, για να μην «κρυώσει» το βρέφος από το μπάνιο και κάνει πυρετό, και μπερδευτούμε. Τώρα ξέρουμε ότι το κρύο μπορεί να κάνει μόνο ψύξη και να πιαστεί ο σβέρκος μας και δε σχετίζεται με τις ιώσεις και τον πυρετό. Λούστε τα, τα φουκαριάρικα!

«Δεν κάνει να ανακατεύεις αυγό με ψάρι στο φαί του παιδιού»

ΟΚ, την καταλαβαίνω τέτοια φοβία σε βρέφη, που κάνουμε εισαγωγή στα στερεά και ακόμη δεν ξέρουμε σε τι είναι αλλεργικό και σε τι όχι, αλλά και σε παιδιά τριών και τεσσάρων ετών;;; Δηλαδή κανένα παιδί δεν έχει φάει ψαρόσουπα αυγοκομμένη; Ή ψάρι με μαγιονέζα; Έχει καταρριφθεί η θεωρία ότι ο συνδυασμός των τροφών είναι περισσότερο αλλεργιογόνος από ότι η κάθε τροφή χωριστά. Αν δεν είσαι αλλεργικός στο ψάρι, δε θα κάνεις αλλεργία ακόμη και αν το φας χτυπημένο με όλα τα αυγά του κόσμου, και χτυπήσεις και μια φραμπουάζ με αυθεντικές φράουλες γαρνιτούρα και σοκολάτα από πάνω. Μια επιγαστραλγία μπορεί να την κάνεις, βέβαια, αν σκάσεις στο φαί. ΠΡΟΣΟΧΗ: Όταν δίνουμε ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ φορά τροφή σε βρέφος που τώρα μαθαίνει τα στερεά, τη δίνουμε μόνη της. Δεν του δίνουμε να δοκιμάσει πρώτη φορά την ίδια μέρα και ψάρι και αυγό, γιατί ΑΝ κάνει αλλεργία σε κάτι από όλα αυτά, δε θα ξέρουμε σε ποιό καινούργιο από όλα είναι αλλεργικό.

«Δώσε του παιδιού να φάει στραγάλια, να μάθει να μασάει»

Τσίχλες, καραμέλες και ολόκληροι ξηροί καρποί απαγορεύονται ως την ηλικία των τεσσάρων ετών, γιατί είναι επικίνδυνο το παιδί να πνιγεί με αυτά. Ως τα τέσσερα χρόνια, οι μεγάλοι αεραγωγοί (οι σωλήνες που δίνουν αέρα στους πνεύμονες) είναι τόσο στενοί, που μπορεί να αποφραχθούν από πράγματα τόσο μικρά όσο ένα στραγάλι. Για αυτό τον λόγο δίνουμε ολόκληρους ξηρούς καρπούς, αφού το παιδί έχει μεγαλώσει και έχει μάθει να μασάει. Αλεσμένους ξηρούς καρπούς ή πολύ μικρά κομματάκια σε γλυκά μπορούν να φάνε. Αυτά για τώρα. Αν έχετε κι εσείς ακούσει παρόμοιες θεωρίες και δοξασίες από τους παλαιότερους, στείλτε μου να τις ψάξω. Μάνες, κουράγιο…

Πηγή : Paidorama.com