Το αντίθετο του Παιχνιδιού δεν είναι η Δουλειά. Είναι η Κατάθλιψη

nikol peters

Το αντίθετο του Παιχνιδιού δεν είναι η Δουλειά. Είναι η Κατάθλιψη. Κείμενο που μας δείχνει την αξία του ελεύθερου παιχνιδιού στην ζωή ενός παιδιού.

Εδώ και καιρό λέμε και ξαναλέμε πως το ελεύθερο παιχνίδι δεν είναι απλά μία διασκεδαστική δραστηριότητα για τα παιδιά. Το ελεύθερο παιχνίδι είναι πολλά περισσότερα. Μαθαίνει στα παιδιά το σώμα τους, την επικοινωνία με άλλους ανθρώπους, τα αθλεί.

Επίσης το ελεύθερο παιχνίδι εξάπτει την φαντασία τους και είναι ακόμη και σε θέση να μάθει στα παιδιά μαθηματικές και γραμματικές δεξιότητες. Μπορεί λοιπόν το ελεύθερο παιχνίδι να είναι τόσο σημαντικό όμως φαίνεται πως αυτό όσο περνούν τα χρόνια ξεχνιέται η αξία του.

Δείτε ακόμα Τα παιδιά χρειάζονται παιχνίδι όχι μια μέρα φορτωμένη με δραστηριότητες

Πολλοί παιδικοί σταθμοί πλέον έχουν ελάχιστη ώρα ελεύθερου παιχνιδιού. Γεμίζουν το πρόγραμμα με αγγλικά, γυμναστική, μουσική και άλλα μαθήματα που τα παιδιά ακόμη δεν είναι ανάγκη να μάθουν και το ελεύθερο παιχνίδι κρατάει μόλις λίγα λεπτά.

Και όταν το παιδί γυρίζει σπίτι αντί να παίξει με τους φίλους του παίρνει ένα τάμπλετ ή ένα χειριστήριο playstation και περνάει την ώρα του εκεί. Η σελίδα Μικρό Βουνό μας δείχνει μέσα από ένα απλό κείμενο την αξία του ελεύθερου παιχνιδιού και τις επιπτώσεις που έχει η απώλειά του. Διαβάστε παρακάτω: 

«Το αντίθετο του Παιχνιδιού δεν είναι η Δουλειά. Είναι η Κατάθλιψη»

Το ελεύθερο παιχνίδι σε εξωτερικούς χώρους σταδιακά εξαφανίζεται, με παρουσία 4-7 λεπτά την ημέρα στη ζωή των παιδιών. Τη θέση του παίρνει μια ψηφιακή μοναχικότητα με παρουσία 7.5 ώρες την ημέρα κατά μέσο όρο.

Μέσα από το ελεύθερο παιχνίδι και ιδιαιτέρως μέσα από το παιχνίδι που περιέχει ρίσκο τα παιδιά αναπτύσσουν όλες τις απαραίτητες κοινωνικές και επαγγελματικές δεξιότητες, όπως κριτική σκέψη, εφευρετικότητα, δημιουργικότητα, φαντασία, ευελιξία, ενσυναίσθηση.

Πώς; Χωρίς να το καταλαβαίνουν.

Τα παιδιά καλλιεργούν όλες αυτές τις δεξιότητες απλά και μόνο για να γίνουν μέλη της ομάδας που παίζει και άρα να παίξουν. Μόνος στόχος δηλαδή είναι να περάσουν καλά.

Όταν παίζεις συνυπολογίζεις το τι θέλει ή δεν θέλει κι ο άλλος, δοκιμάζεις τις αντοχές του σώματός σου, αποφασίζεις (πχ αν θα πηδήξεις ή όχι), δοκιμάζεις τα όρια σου, βιώνεις άγχος, θλίψη, επιβράβευση, αυτοεπάρκεια και ματαίωση.

Όλα αυτά ΠΡΕΠΕΙ να τα βιώσεις ως παιδί στο παιχνίδι για να προετοιμαστείς γι’ αυτόν τον δύσκολο κι αβέβαιο κόσμο. Ως ενήλικες βομβαρδιζόμαστε από τηλεοράσεις και smartphones με χιλιάδες καταστροφικές ειδήσεις και γεγονότα και – παρά την κριτική μας σκέψη – νιώθουμε σαν ο κίνδυνος να ελλοχεύει παντού.

Δείτε ακόμα 8 Χρήσιμες συμβουλές για να επωφεληθείτε από το παιχνίδι με τα παιδιά κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού!

Έτσι γινόμαστε υπερπροστατευτικοί με τα παιδιά μας… Παράλληλα, μετά τη βιομηχανική επανάσταση, η αξία της χαράς και της ατομικής ευτυχίας και ικανοποίησης έχει υποβαθμιστεί σημαντικά, σε αντίθεση με την αξία της ατομικής παραγωγικότητας και της επαγγελματικής επιτυχίας που έχουν σχεδόν μονοπωλήσει (Stuart Brown, 2010).

Άρα, το παιχνίδι που απλά προκαλεί χαρά και «δε σε κάνει καλό στα μαθηματικά», όπως το διάβασμα, δεν έχει και τόση σημασία. Έλα όμως, που οι έρευνες δείχνουν το αντίθετο. Θυμηθείτε εσείς πώς παίζατε μικροί;
Ας το ξανασκεφτούμε.

Ας το ξανασκεφτούμε καθώς αφήνουμε τα παιδιά να παίξουν ελεύθερα για πολύ ώρα, σε κάθε ευκαιρία, μέχρι να βαρεθούν και να κουραστούν. Και μετά και για λίγο ακόμα.
ΥΓ: καλό θα ήταν να παίξουμε κι εμείς.

Photo cover via: dinfo.gr

Διαβάστε όλα τα άρθρα για την ψυχολογία παιδιού στο Daddy-Cool.gr 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη. 

• παιδικη ψυχολογια