Το παιδί μου είναι πολύ ζωηρό και δεν μπορώ να το ελέγξω

Έλενα Τριανταφύλλου

“Το παιδί μου είναι πολύ ζωηρό και δεν μπορώ να το ελέγξω” . Στο σημερινό άρθρο θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να θέσουμε όρια στο παιδί μας και να το πειθαρχήσουμε. Γιατί η αλήθεια είναι πως πολλά παιδιά είναι πολύ ζωηρά και πολλοί γονείς πιστεύουν ότι έχουν χάσει την “μπάλα” σχετικά με την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους.

Το να μεγαλώνεις παιδιά δεν είναι εύκολη υπόθεση. Κι όταν το παιδί είναι πολύ ζωηρό, η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Ειδικά όταν οι γονείς, είναι πρώτη φορά που μεγαλώνουν παιδί. Τι ορίζουμε όμως σαν “ζωηρό παιδί” ;

Όταν μιλάμε για ζωηρά παιδιά, εννοούμε τα παιδιά, που μιλάνε απότομα, αντιδραστικά, έχουν πολύ ενέργεια μέσα στον χώρο και κάνουν ζημιές, δεν ακούνε τις παρατηρήσεις των μεγάλων και σε πολλές περιπτώσεις γίνονται επιθετικά με άλλα παιδιά ή και με τους γονείς του.

Δείτε ακόμα Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη και ανταμοιβή ΟΧΙ τιμωρία

Στο σημερινό άρθρο λοιπόν, θα δούμε πως μπορούμε να συνετίσουμε το παιδί μας, να του βάλουμε όρια και να το κάνουμε να μας ακούει. Να θυμάστε ότι όλες οι συμβουλές, για να έχουν αποτέλεσμα, απαιτούν πειθαρχία και πείσμα και από την πλευρά των γονιών. Διαβάστε παρακάτω: 

Το παιδί μου είναι πολύ ζωηρό :Βάλτε όρια στο ζωηρό παιδί σας!

Το Α και το Ω στην ανατροφή των παιδιών μας είναι τα όρια. Κάθε παιδί πρέπει να έχει όρια. Ακόμη κι αν ορισμένα όρια κάνουν το παιδί σας να παραπονιέται, να κλαίει, να λέει βαριές κουβέντες όπως “δεν με αγαπάς πια” , στην πραγματικότητα, προσφέρουν μία ασφάλεια στο παιδί.

Το παιδί έστω κι αν δεν το καταλαβαίνει προς το παρόν, ξέρει ότι οι γονείς του, δεν το αφήνουν να κάνει ό,τι θέλει, επειδή νοιάζονται γι’ αυτό και ξέρουν το καλό του. Αξίζει να σημειωθεί ότι για να έχουν αποτέλεσμα τα όρια που θα θέσετε στο παιδί σας, πρέπει αρχικά να κινούνται σε λογικά πλαίσια.

Να θέσετε όρια λογικά, απλά, που ένα παιδί μπορεί να αντιληφθεί. Επίσης είναι σημαντικό οι γονείς να ακολουθούν κοινή γραμμή σχετικά με τα όρια και την ανατροφή των παιδιών τους. Δεν είναι σωστό η μαμά να λέει πως το παιδί δεν πρέπει να βλέπει τηλεόραση πάνω από 1 ώρα και ο μπαμπάς να το αφήνει να βλέπει τηλεόραση 2 ώρες.

Πως θα πειθαρχήσουμε ένα παιδί;

Οι τρόποι που θα διαλέξουμε να πειθαρχήσουμε το παιδί μας, πρέπει να ταιριάζουν στην ηλικία αλλά και στην προσωπικότητα του παιδιού μας. Για παράδειγμα, αν το παιδί μας είναι άνω των δύο ετών, χρειάζεται εξηγήσεις κάθε φορά που το επιπλήττουμε. Με λίγα λόγια, πρέπει να εξηγήσουμε στο παιδί, τον λόγο που αυτό που έκανε ήταν λάθος.

Επίσης είναι σημαντικό σε όλες τις ηλικίες, αν μεγαλώνετε ένα συνεσταλμένο παιδί, δεν πρέπει να φωνάζετε υπερβολικά πολύ, γιατί αυτό μπορεί να το τρομάξει και δεν θέλουμε να τρομάξουμε το παιδί μας. Θέλουμε να καταλάβει το σωστό και το λάθος.

Να συζητάτε!

Όταν μεγαλώνετε ένα παιδί άνω των τεσσάρων ετών μπορείτε να συζητήσετε μαζί του γι’ αυτά που θεωρείτε σωστά και γι’ αυτά που θεωρείτε λάθος. Μπορείτε επίσης να συζητήσετε μαζί του τους κανόνες του σπιτιού σας αλλά και τις συνέπειες των πράξεων του, σε περίπτωση που παραβεί αυτούς τους κανόνες.

Το παιδί θα νιώσει σημαντικό μέσα στην οικογένεια και θα του δείξετε, ότι παίρνετε σοβαρά την άποψή του, ακόμη κι αν σε μερικά πράγματα είστε αμετάκλητοι. Επίσης, θα καταλάβει περισσότερο τους κανόνες του σπιτιού, αφού θα τους μάθει μέσα από μία φιλική συζήτηση και όχι κατά τη διάρκεια μιας επίπληξης.

Να επιβραβεύετε τα παιδιά σας!

Τα παιδιά πρέπει μέσα από την επίπληξη, να μάθουν ότι κάθε κακή πράξη έχει μία συνέπεια. Γι’ αυτό και οι παιδαγωγοί δεν χρησιμοποιούν την λέξη “τιμωρία” αλλά την έκφραση “συνέπειες των πράξεων τους” . Όπως ένα παιδί σε μία κακή πράξη, δέχεται τις συνέπειες όμως, έτσι και σε μία καλή πρέπει να δεχτεί μία επιβράβευση.

Μπορείτε να το πάρετε μία αγκαλιά, να το βγάλετε μία βόλτα στην παιδική χαρά ενώ κάτι τέτοιο δεν ήταν προγραμματισμένο, να του διαβάσετε το αγαπημένο του παραμύθι ή να το αφήσετε να δει την αγαπημένη του παιδική ταινία. Μπορείτε να το αφήσετε σε ελεγχόμενη πάντα ώρα να ασχοληθεί με το αγαπημένο του ηλεκτρονικό παιχνίδι.

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η ενασχόληση των παιδιών με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια στην νηπιακή ηλικία δεν πρέπει να ξεπερνά την μισή ώρα. Ενώ σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποιούμε ως τιμωρία ή ως επιβράβευση το φαγητό και το νερό.

Το φαγητό και το νερό είναι δικαιώματα κάθε ανθρώπου ακόμη κι αν αυτός ο άνθρωπος είναι ο χειρότερος εγκληματίας. Κι αυτό, πρέπει το παιδί να το καταλάβει από μικρή ηλικία. Ότι δηλαδή το νερό και το φαγητό δεν μπορεί να του το στερήσει ή να του το χαρίσει κάποιος, ανάλογα με τις πράξεις του. Είναι δικαίωμα του.

Μην προσβάλλεται τα παιδιά μπροστά σε άλλα παιδιά!

Μπορεί να είναι δύσκολο όμως θα πρέπει σε περίπτωση που το παιδί σας κάνει κάτι κακό μπροστά σε άλλα παιδιά, να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας. Για αρχή πρέπει να απομακρύνετε το παιδί από άλλα παιδιά και ενήλικες και να του κάνετε μία χαμηλόφωνη επίπληξη.

Να θυμάστε ότι ο σκοπός δεν είναι το παιδί σας να νιώσει ρεζιλεμένο μπροστά στους φίλους του και σε ενήλικες που δεν γνωρίζει καλά οπότε και τους ντρέπεται. Ο σκοπός είναι να του υπενθυμίσετε ότι έχει ξεπεράσει τα όρια.

Προτού επιβάλλεται μία συνέπεια, να το προειδοποιείτε!

Όλοι οι άνθρωποι αξίζουν ευκαιρίες. Μπορεί να έχετε συζητήσει με το παιδί σας το σωστό και το λάθος, όμως τα λόγια από τις πράξεις διαφέρουν σε πολλές περιπτώσεις. Προτού λοιπόν επιβάλλεται μία συνέπεια για τις κακές πράξεις των παιδιών σας, πρέπει να τους υπενθυμίζετε ότι ξεπερνούν τα όρια.

Για παράδειγμα “Εχθές είπαμε ότι δεν κάνει να παίζουμε με την μπάλα στο σαλόνι κλωτσώντας την στα έπιπλα. Πρέπει να το σταματήσεις τώρα. Αν δεν το κάνεις, θα σου πάρω την μπάλα σου για μία εβδομάδα” . Του εξηγείτε ψύχραιμα και σε πολλές περιπτώσεις θα πρέπει να ακολουθήσετε την στρατηγική που θα σας περιγράψουμε παρακάτω.

Πιάνετε το παιδί με τα χέρια σας και το βάζετε να κάτσει με έναν τέτοιο τρόπο που να σας κοιτάει στα μάτια. Σίγουρα θέλουμε το παιδί την στιγμή που το προειδοποιούμε να είναι ακίνητο, γιατί δεν μπορούμε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας όταν προσπαθούμε να του μιλήσουμε και αυτό τρέχει ανεξέλεγκτο μέσα στο σπίτι.

Στη συνέχεια, γονατίζουμε στο ύψος του, έτσι ώστε το παιδί να μας νιώσει πιο κοντά του. Με ήρεμη αλλά και πειθαρχημένη φωνή του εξηγούμε ότι ξεπερνά τα όρια και ότι αν συνεχιστεί αυτό, θα αναλάβει και τις συνέπειες των πράξεων του. Το παιδί πρέπει σε κάθε περίπτωση να ξέρει τι λάθος έκανε.

Δεν χτυπάμε τα παιδιά μας!

Το γεγονός ότι είστε γονείς του δε σημαίνει ότι οποιαδήποτε μορφή β@ας δικαιολογείται από μεριάς σας. Το ξύλο στα παιδιά είναι μία αναχρονιστική παιδαγωγική μέθοδος που μαθαίνει στα παιδιά ότι δεν έχουν καμία εξουσία πάνω στο σώμα τους. Τους καλλιεργεί β@αια ένστικτα και δημιουργεί παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Μπείτε στην θέση του παιδιού!

Εντάξει, μεγαλώνετε ένα άτακτο παιδί και μέχρι τώρα, σας περιγράψαμε πως μπορείτε να το συνετίσετε. Πολλές φορές όμως ένα παιδί είναι άτακτο γιατί αντιδρά σε αυτά που βλέπει και το στεναχωρούν μέσα στο σπίτι του. Προτού κατηγορήσετε το παιδί σας λοιπόν ή σκεφτείτε με αφέλεια ότι “έμοιασε στον μπαμπά του” σκεφτείτε τα λάθη σας.

Σε πολλές περιπτώσεις τα παιδιά είναι άτακτα επειδή βλέπουν καταστάσεις μέσα στο σπίτι και αυτές οι καταστάσεις τα στεναχωρούν. Δεν είναι σε θέση ακόμη να εξηγήσουν στους γονείς τους, οπότε γίνονται αντιδραστικά και ζωηρά. Μήπως δεν ασχολείστε όσο θα έπρεπε με τα παιδιά;

Μήπως τα παιδιά γίνονται μάρτυρες β@αιων καταστάσεων μέσα στο σπίτι; Μήπως ήρθατε αντιμέτωπη με κάποιο διαζύγιο; Σκεφτείτε τι μπορεί να έχει επηρεάσει την ψυχολογία του παιδιού σας και δράστε ανάλογα. Μην φοβηθείτε να πάτε το παιδί σε έναν παιδοψυχολόγο, αν το κρίνετε απαραίτητο.

Να γράψετε το παιδί σας σε κάποιο άθλημα!

Σε πολλές περιπτώσεις όταν ένα παιδί είναι άτακτο, στην ουσία είναι υπερκινητικό. Κανονικά τα παιδιά πρέπει να παίζουν και να τρέχουν σε αυτές τις ηλικίες. Όμως, μεγαλώνοντας στα διαμερίσματα και έχοντας μονίμως ένα τηλεκοντρόλ, ένα κινητό ή ένα tablet στο χέρι, τα παιδιά διοχετεύουν πολύ ενέργεια που δεν ξέρουν πως να την ξεσπάσουν.

Οπότε, ξεκινούν να τρέχουν ανεξέλεγκτα μέσα στο σπίτι, είναι νευρικά, δεν ξέρουν πως να παίξουν με τους φίλους τους στο σχολείο χωρίς να τους πονέσουν σε μερικές περιπτώσεις κι άλλες παρόμοιες συμπεριφορές. Προτού διαγνώσετε τα παιδιά σας με ΔΕΠΥ ή έμφυτη αταξία, δοκιμάστε να τα γράψετε σε κάποιο άθλημα.

Το παιδί θα τρέχει, θα παίζει και θα ξεδίνει εκεί. Έτσι, η ενέργεια που του απομένει θα είναι μία ενέργεια που το παιδί μπορεί να κοντρολάρει. Επίσης φέρνει το παιδί πιο κοντά στον αθλητισμό και το βοηθά να αναπτύξει τις κοινωνικές του δεξιότητες και να κάνει περισσότερους φίλους.

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο στο Daddy-Cool.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.

• γονείς - παιδί